យ៉ាំងហ្គោន: ពេលទៅដល់ទឹកដីប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាភ្លាម ពិតណាស់អ្នកនឹងទទួលបាននូវអារម្មណ៏ប្លែកខ្លាំងមួយផ្សេងទៀត ដោយសារប្រទេសនេះមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ ហើយអាចរក្សាបាននូវប្រពៃណីបុរាណដូចជាសំណង់អគារចាស់ៗ និងផ្ទះរបស់ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅជាដើម គឺសុទ្ធតែជាអគារដែលបានបន្សល់ទុកតាំងពីបុរាណមកម្ល៉េះ។
នៅក្នុងទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោន គឺសម្បូរទៅដោយព្រៃឈើ និងសត្វបក្សាបក្សីជាច្រើនអនេកនៅតាមវត្តអារាម ជាពិសេសនៅតាមទីប្រជុំជន។ សត្វបក្សាបក្សីទំាងនោះមើលទៅដូចជាមិនខ្លាចមនុស្សសោះគឺពួកវា រស់នៅជាមួយគ្នារាល់ថ្ងៃ។ ចំណែកឯនៅតាមដងផ្លូវវិញ គេអាចមើលឃើញបុរសភាគច្រើនស្លៀកសំពត់ដើរទៅធ្វើការ ហើយម្នាក់ៗគឺមានឆត្រនៅជាប់នឹងខ្លួនគ្រប់ៗគ្នា រីឯស្រីៗវិញក៏ស្លៀកសំពត់ដែរហើយមានលាបម្សៅថាន់ណាកា ដែលជាម្សៅធម្មជាតិធ្វើមកពីឈើម្យ៉ាងឈ្មោះ ឈើថាន់ណាកា សម្រាប់ការពារកម្ដៅថ្ងៃ និងលម្អខ្លួន ទោះបីជានៅផ្ទះ ឬទៅធ្វើការងារក៏ដោយ។
ពេលនិយាយដល់ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា គេនឹងនឹកឃើញភ្លាមដល់វត្តដ៏ល្បីល្បាញមួយឈ្មោះ ស្វេដាហ្គន (Shwedagon) ដែលជាវត្តអារាមចាស់ជាងគេនៅមីយ៉ាន់ម៉ា និងនៅលើពិភពលោក។ វត្តនោះមានអាយុជាង២៦០០ឆ្នាំមកហើយ ហើយទីនោះជាកន្លែងគោរពបូជាដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិរបស់អ្នកកាន់ព្រះ ពុទ្ធសាសនាដ៏ធំសម្បើម ខណៈដែលព្រះកេសា និងឆ្អឹងព្រះពុទ្ធត្រូវបានគេរក្សាទុកនៅក្នុងប្រាសាទ ស្វេដាហ្គន នៃវត្តនោះ។ ដោយឡែកលើកំពូលប្រាសាទ មានមាសសុទ្ធ និងដាំពេជ្រទៀតផង។ នៅពេលភ្ញៀវទេសចរទៅលេងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាគឺត្រូវតែទៅទស្សនា វត្តនេះមុនគេ បើមិនបានទៅទស្សនាវត្តនេះទេ គឺដូចជាមិនបានទៅលេងប្រទេសនោះអ៊ីចឹង។
អ្នកទេសចរជាតិ កម្ពុជាម្នាក់ឈ្មោះ តាំងម៉េង ដែលជ្រើសយកមីយ៉ាន់ម៉ាជាកន្លែងកម្សាន្តសម្រាប់ថ្ងៃឈប់សម្រាកពី ការងារបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិបានទស្សនាវត្ត Shwedagon មុនគេបង្អស់ ពេលមកដល់ទីក្រុងមីយ៉ាន់ម៉ាភ្លាម។ យើងបានជិះឡានឡើងទៅលើភ្នំបន្តិច ហើយចតនៅទីនោះ បន្ទាប់មកទៀត យើងត្រូវទិញសំបុត្រតម្លៃ៣ដុល្លារសម្រាប់ការទស្សនាវត្តនេះ»។
អ្នក ទេសចររូបនោះបានបន្តថា៖«ដើម្បីឡើងទៅមើលវត្តនេះ យើងត្រូវឡើងតាមជណ្តើរយន្តឬក៏ឡើងតាមជណ្តើរធម្មតាក៏បានដែរ។ ឡើងតាមជណ្តើរយន្តត្រឹមតែ១៥នាទីគឺទៅដល់វត្តShwedagon ដែលមានកម្ពស់៩៩ម៉ែត្រ។ មុននឹងចូលវត្ត អ្នកទស្សនាទាំងអស់គ្នាមិនថាបរ-ទេស ឬក៏ប្រជាជនក្នុងស្រុកនោះទេ គឺត្រូវតែដោះស្បែកជើងទំាងអស់គ្នា។ នេះគឺជាប្រពៃណី និងទម្លាប់ដែលគេត្រូវតែដោះស្បែកជើងនៅពេលចូលទៅតាមវត្តនានា»។
ប្រាសាទពណ៌មាសចែងចាំងដ៏ធំខ្ពស់ស្កឹមស្កៃ ស្វេដាហ្គន ពិតជាមានភាពអស្ចារ្យ និងមានចេតិយតូចៗអមសងខាងដែលមានរចនាចម្លាក់ក្បាច់បុរាណជាច្រើន តាមពិតានវត្ត និងតាមសសរធំៗ។ ប្រជាជននៅទីនោះ ពេលសម្រាកពីការងារ ឬក៏ចុងសប្តាហ៍មិនថា ក្មេងចាស់ ប្រុសស្រីទេ ពួកគេតែងតែនំាំគ្នាមកវត្តដើម្បីតំាងសមាធិសូត្រធម៌ និងថ្វាយផ្កាដល់ព្រះ។ ប្រជាជនភាគច្រើនចូលចិត្តបិទសន្លឹកក្រដាសមាសនៅលើរូបសំណាក់ព្រះ ពុទ្ធ និងស្រង់ព្រះទៅតាមឆ្នាំរបស់ពួកគេដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ និងជាសះពីជំងឺផ្សេងៗ។
នៅតាមជណ្តើរឡើងចុះទៅវត្តឃើញ មានអ្នកលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ផ្កាស្រស់ និងផ្កាក្រដាស ជាច្រើនសម្រាប់លក់ជូនដល់ភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិ ទិញថ្វាយដល់ព្រះ។ ការទស្សនាបណ្តុំប្រាសាទដែលបង្កប់នូវគ្រឹះព្រះពុទ្ធសាសនារាប់ ពាន់ឆ្នាំ ស្វេដាហ្គន នេះ យ៉ាងហោចណាស់ ក៏ត្រូវចំណាយរយៈពេល២ម៉ោងដែរ ដើម្បីស្វែងយល់ពីព្រះពុទ្ធសាសនា ប្រពៃណីវប្បធម៌ និងជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនមីយ៉ាន់ម៉ា៕
No comments:
Post a Comment
yes