លោក ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
(រូបថត៖ តាត ឧត្តម)
VOD
យ៉ាងតិចណាស់បណ្ដឹងចំនួន៤ ត្រូវបានប្ដឹងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន ទៅកាន់សាលាដំបូង រាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងសំណុំរឿងផ្សេងៗគ្នា ហើយក្នុងនោះសំណុំរឿងចំនួន៣ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាប្រទេសជាតិ។
នៅក្នុងបណ្ដឹងទាំង៤នោះ រួមមានបណ្ដឹងរបស់លោកសួង សុភ័ណ្ឌ អតីតប្រធានយុវជនគណបក្សសម រង្ស៊ី បច្ចុប្បន្នជាប្រធានក្រុមការងារគណបក្សសង្គ្រោះជាតិប្រចាំខេត្តប៉ៃលិន ប្ដឹងចំនួន២ករណី ប្រឆាំងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក្នុងនោះមានករណីការស្លាប់មនុស្សលើស្ពានកោះពេជ្រ និងករណីមួយទៀត ប្ដឹងពីបទផ្ដល់សញ្ជាតិឲ្យជនជាតិវៀតណាមមានសិទ្ធិបោះឆ្នោតនៅកម្ពុជា។
ចំណែក បណ្ដឹងរបស់លោកស្រី មួរ សុខហួរ កាលពីឆ្នាំ២០០៩ ប្ដឹងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន ករណីបរិហារកេរ្តិ៍ ទីបំផុតត្រូវបានលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីប្ដឹងបកវិញ តាមរយៈមេធាវីរដ្ឋាភិបាល។
ហើយនៅចុងក្រោយនេះ គឺបណ្ដឹងរបស់យុវជនគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដែលអះអាងថា ជាបណ្ដាញកូនខ្មែរអ្នកស្នេហាជាតិ ប្ដឹងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីពីបទកាត់ទឹកដីកោះត្រល់ និងកោះក្រចកសេះទៅឲ្យវៀតណាម។ ប៉ុន្តែបណ្ដឹងចុងក្រោយនេះ កំពុងស្ថិតនៅក្នុងយុត្តាធិការរបស់សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញនៅឡើយ។
ទោះយ៉ាងណា បណ្ដឹងរបស់លោកសួង សុភ័ណ្ឌ ដែលជាបណ្ដឹងថ្នាក់ជាតិ មិនត្រូវបានសាលាឧទ្ធរណ៍ ទទួលយកទេ ក្រោយសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញចេញដីកាតម្កល់ទុកមិនចាត់ការ។ សំណួរសួរថា ហេតុអីបានជាសាលាឧទ្ធរណ៍មិនទទួលបណ្ដឹងរបស់យុវជនខាងលើនេះ?
ចំពោះករណីព្រំដែន រឿងកាត់កោះត្រល់ កោះក្រចកសេះឲ្យទៅវៀតណាម វាជារឿងទាក់ទងនឹងប្រវត្តិសាស្ត្រផង និងនយោបាយផង ដែលអាចលំបាកដល់វិជ្ជាជីវៈចៅក្រមស្រុកខ្មែរ ដែលចៅក្រមខ្លះត្រូវគេមើលឃើញថា មិនមានជំនាញខាងបញ្ហានេះ ធ្វើឲ្យតុលាការមិនមានសមត្ថកិច្ចក្នុងករណីនេះ។ តើករណីនេះគួរតែខាងណាវិញជាអ្នកដោះស្រាយ?
អ្នកស្រាវជ្រាវបញ្ហាព្រំដែនសមុទ្រ លោក ហុង សុខហូ មានប្រសាសន៍ថា កោះត្រល់ត្រូវបានលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន ចុះហត្ថលេខាឲ្យទៅវៀតណាមនៅឆ្នាំ១៩៨២ នៅពេលដែលខ្មែរនៅក្រោមការត្រួតត្រារបស់វៀតណាម ដូច្នេះការបាត់កោះនេះ គឺជារឿងនយោបាយ។ លោកមានប្រសាសន៍បន្ថែមថា សន្ធិសញ្ញានៅឆ្នាំ១៩៨២នោះគ្មានស្ថាប័នណាទទួលស្គាល់ទេ វាជាសន្ធិសញ្ញាខុសច្បាប់ ប៉ុន្តែសន្ធិសញ្ញាបំពេញបន្ថែម នៅឆ្នាំ២០០៥ ធ្វើឲ្យសន្ធិសញ្ញាខុសច្បាប់នៅឆ្នាំ១៩៧៩ សន្ធិសញ្ញាឆ្នាំ១៩៨២ និងឆ្នាំ១៩៨៥ ទៅជាស្របច្បាប់។
លោកហុង សុខហូ យល់ថា ខ្មែរយើងនៅមានលទ្ធភាពអាចទាមទារកោះត្រល់មកវិញបាន ដោយផ្អែកទៅលើច្បាប់ពីរ «ទី១ ច្បាប់ស្ដីអំពីសមុទ្រ ដែលចុះហត្ថលេខានៅខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៨២ គេចែងច្បាស់ណាស់ កោះណាដែលនៅជាប់ជិតប្រទេស ដូចជាកោះត្រល់ ដែលមានចម្ងាយតែ១៥ គីឡូម៉ែត្រពីប្រទេសកម្ពុជា នៅលើច្បាប់ហ្នឹងវាអត់មានអីត្រូវបកស្រាយច្រើនទេ អត់មានឆ្ងល់ អត់មានមន្ទិលសង្ស័យទេ គឺជាកោះរបស់ប្រទេសកម្ពុជាហើយ ពីព្រោះវានៅជិត ហើយទ២ទៀត យើងមានកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីសហ្នឹង ក៏គេបានចែងដែរ ថាសន្ធិសញ្ញាទាំងឡាយណា ដែលផ្ទុយអំពីផលប្រយោជន៍របស់ប្រទេសជាតិកម្ពុជាយើង គឺយើងមានសិទ្ធិលុបចោល ដើម្បីឲ្យ--កុំឲ្យសន្ធិសញ្ញាហ្នឹង វាមានឥទ្ធិពលលើការបាត់បង់ទឹកដី»។
ចំណែកលោកសួង សុភ័ណ្ឌ ប្រធានក្រុមការងារគណបក្សសង្គ្រោះជាតិប្រចាំខេត្តប៉ៃលិន ដែលជាអ្នកប្ដឹងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន ចំនួន២ករណី បានឲ្យVOD ដឹងនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៣ កុម្ភៈ ថា លោកនឹងមិនដកពាក្យបណ្ដឹងប្រឆាំងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែនទេ ហើយពាក្យបណ្ដឹងរបស់លោកជាបណ្ដឹងព្រហ្មទណ្ឌ ដូច្នេះគ្មាននរណាម្នាក់អាចដកបានឡើយ «ហើយពាក្យបណ្តឹងដែលខ្ញុំប្តឹងទាំងពីរលើក ខ្ញុំបានដាក់ប្តឹងទៅសាលាឧទ្ធរណ៍ ប៉ុន្តែសាលាឧទ្ធរណ៍ មិនបានទទួលនូវអ្វីដែលខ្ញុំដាក់ពាក្យបណ្តឹង ប្តឹងឡើងទៅសាលាឧទ្ធរណ៍នោះទេ តែបែរជារុញច្រានទៅវិញទៅមក រវាងសាលាឧទ្ធរណ៍នឹងសាលាដំបូង ខ្ញុំមានការលោកស្តាយ ហើយក្នុងពេលខាងមុខនេះ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តច្បាស់ហើយថា ខ្ញុំនឹងប្តឹងទៅ ICC (International Criminal Court) តុលាការព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិ ដែលខ្ញុំនឹងកំណត់ថាថ្ងៃណា ទើបខ្ញុំប្តឹង ប៉ុន្តែខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តថា នឹងប្តឹងរួចទៅហើយ»។
ទាក់ទងទៅនឹងបណ្ដឹងរបស់លោក សួង សុភ័ណ្ឌនេះ ប្រធានអង្គការក្រុមអ្នកច្បាប់ការពារសិទ្ធិកម្ពុជា លោកមេធាវីសុក សំអឿន មានប្រសាសន៍ថា តុលាការព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិ មិនជម្រះសេចក្ដីករណីព្រហ្មទណ្ឌធម្មតានោះទេ «មិនអាចទេ តុលាការព្រហ្មទណ្ឌអន្តរជាតិ បានតែបទល្មើសអន្តរជាតិទេ»។
ប្រធានផ្នែកស៊ើបអង្កេត នៃអង្គការអាដហុក លោកមេធាវី នី ចរិយា ពន្យល់ពីករណីបណ្ដឹងរបស់លោកសួង សុភ័ណ្ឌថា ប្រហែលបណ្ដឹងនោះខុស បានជាតុលាការតម្កល់ទុកមិនចាត់ការ ព្រោះករណីសិទ្ធិបោះឆ្នោត គឺអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ជាអ្នកចេញអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណឲ្យជនជាតិវៀតណាមប្រើប្រាស់ ហើយការបណ្ដឹងនោះដូចជាលក្ខណៈទូទៅពេក ដូច្នេះលោកសូមមិនអត្ថាធិប្បាយ ព្រោះមិនដឹងថាការប្ដឹងនោះឈរលើមូលដ្ឋានអ្វី។ ចំពោះបណ្ដឹងប្រឆាំងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ករណីស្លាប់នៅកោះពេជ្រវិញ លោកថា ក្រែងលោបណ្ដឹងនោះមិនមានភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ បានជាតុលាការតម្កល់ទុកមិនចាត់ការ ម្យ៉ាងលោកមិនយល់ពីការប្ដឹងនោះផង មិនដឹងជាមានភស្តុតាងអ្វីខ្លះសម្រាប់ការប្ដឹងនោះ។ លោកនី ចរិយា ក៏សូមមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយចំពោះរឿងនេះផងដែរ ព្រោះលោកដឹងរឿងមិនច្បាស់។
ប៉ុន្តែទាក់ទងនឹងបណ្ដឹងបរិហារកេរ្តិ៍រវាងលោកស្រីមួរ សុខហួរ និងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន ឯណោះវិញ លោកយល់ថា រឿងនោះវាបង្ហាញពីភាពមិនឯករាជ្យរបស់តុលាការច្បាស់ណាស់ ដោយសារតែករណីនេះ ជាករណីតែមួយ ហើយតុលាការបានចាត់ការតែទៅលើភាគីមួយ ប៉ុន្តែភាគីដទៃទៀត តុលាការមិនព្រមចាត់ការ ហើយមានភស្តុតាងជាក់ស្ដែង «ទាំងកាសែតក៏បានចុះ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀត យើងឃើញថា ករណីនេះ ក៏ខាងគណកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោតខេត្តក្រុងហ្នឹង ក៏បានចាត់វិធានការផ្ដន្ទាទោសទៅលើអ្នកដែលបានទៅរារាំងលោកជំទាវ មួរ សុខហួរ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ទៅដល់កិត្តិយស ឬកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់លោកជំទាវ មួរ សុខហួរ។ បានន័យថា ករណីហ្នឹងបានកើតឡើងហើយ ក៏ប៉ុន្តែ បែរជាតុលាការមិនព្រមចាត់វិធានការ»។
ចំពោះករណីបណ្ដឹងរបស់យុវជននាង សុឃុន ឯណោះវិញ គេនៅមិនទាន់ដឹងថា តើលោកមានភស្តុតាងអ្វីខ្លះក្នុងការប្ដឹងនោះទេ។ ទោះយ៉ាងណា ក្រុមអ្នកច្បាប់មានប្រសាសន៍ថា បើគ្មានឯកសារភស្តុតាងគ្រប់គ្រាន់ទេ នោះតុលាការអាចចេញដីកាតម្កល់រឿងទុកមិនចាត់ការ ដូចករណីបណ្ដឹងផ្សេងៗទៀតផងដែរ ដោយគ្រាន់តែជូនដំណឹងដល់ម្ចាស់បណ្ដឹងប៉ុណ្ណោះ៕
No comments:
Post a Comment
yes