ការលើកឡើងនេះ ស្របពេលដែលកម្មករជាង៧ពាន់នាក់
មកពីរោងចក្រយ៉ុងវ៉ា១ និង២ ក្រុងតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាល
កំពុងបន្តធ្វើកូដកម្មទាមទារប្រាក់អត្ថប្រយោជន៍
ពេលដែលរោងចក្របិទទ្វារ ។ ចំណែករោងចក្រឃីងស្លែនបានបិទទ្វារ
រយៈពេល៦ខែមកហើយ ដោយកម្មករកំពុងប្តឹងទាមទារសំណងជាង២០ម៉ឺនដុល្លារ
តែរហូតមកដល់ពេលនេះមិនទាន់មានដំណោះស្រាយនៅឡើយទេ ។
មន្រ្តីគោលនយោបាយមកពីស៊ីខៅឌូ លោក អ៊ុំ វិសាល
មានប្រសាន៍ថា រយៈពេលជាង១០ឆ្នាំហើយ ដែលក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនបានបិទទា្វរ
ដោយរាជរដ្ឋាភិបាល មិនដែលបានដោះស្រាយឲ្យកម្មករ តាមច្បាប់នោះទេ
គឺបានត្រឹមតែលក់សម្ភារៈក្នុងរោងចក្រ ផ្តល់ឲ្យកម្មករម្នាក់ត្រឹមតែ
២០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ ។ លោកបន្ថែមថា ករណីនេះដោយសារអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ
កម្សោយក្នុងការគ្រប់គ្រង និងអនុវត្តច្បាប់ ដូច្នេះរាជរដ្ឋាភិបាល
គួរតែរឹតបន្តឹងឡើងវិញ ដើម្បីជាគំរូដល់រោង ចក្រផ្សេងៗទៀត .
ចំណែកប្រធានកម្មវិធីសិទ្ធិការងារនៅមជ្ឈមណ្ឌលលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍
លោក មឿន តុលា មានប្រសាសន៍ដែរថា បើតាមច្បាប់ពេលបិទរោងចក្រ និយោជក
ត្រូវជូនដំណឹងដល់កម្មករ និងប្រកាសក្ស័យធនទៅក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម
ហើយផ្តល់ប្រាក់សំណងដល់កម្មករ ។ លោកថា រដ្ឋាភិបាលមានតួនាទីសំខាន់ណាស់ក្នុងការប្រមូលប្រាក់តម្កល់
និងទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់ក្រុមហ៊ុន លក់ទូទាត់ប្រាក់សំណងដល់កម្មករ
មុននឹងទូទាត់ឲ្យម្ចាស់បំណុលផ្សេងៗទៀត ។ តែលោកចោទជាសំណួរថា
តើលុយតម្កល់របស់រោងចក្រ និងលុយពន្ធនានា បាត់ទៅណា
បានជាមិនយកមកបើកឲ្យកម្មករ ? ។
អគ្គលេខាធិការនៃគណៈកម្មការដោះស្រាយវិវាទបាតុកម្មកូដកម្ម
នៃក្រសួងការងារ លោក សឹង ម៉ុន មានប្រសាសន៍ថា បញ្ហាបិទរោងចក្រនេះ
ត្រូវដោះស្រាយតាមដំណាក់កាល ដោយជាដំបូងចរចាជាមួយកម្មករ
និងថៅកែរោងចក្រឲ្យសម្រួលគ្នា តែបើកម្មករមិនព្រមទេ
ត្រូវមានការប្តឹងទៅតុលាការបន្តទៀត ។
ប្រធានក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវឯករាជ្យ លោក កែម ឡី
មានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលគួរតែគ្រប់គ្រងចំណូល ដែលបានមកពីរោងចក្រ
ឲ្យច្បាស់លាស់ និងមិនមានអំពើពុករលួយលើពន្ធប្រាក់តម្កល់
និងប្រាក់ផ្សេងៗទៀត
នោះទើបរដ្ឋមានលទ្ធភាពដោះស្រាយបញ្ហាជូនកម្មករទាំងអស់បានយ៉ាងប្រសើរ
៕
No comments:
Post a Comment
yes