ដោយ រដ្ឋា វីសាល
2012-06-10
ប្រជាពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិច ១៦ គ្រួសារ នៅខេត្តរតនគិរី ចោទប្រកាន់មេឃុំសាមគ្គី ស្រុកអូរជុំថា បានឃុបឃិតលក់ដី ៣០ ហិកតាររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ដែលបានធ្វើចំការស្វាយចន្ទីច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅហើយ។
ករណីនេះធ្វើឲ្យឈ្មួញអ្នកទិញដីប្រើប្រាស់ក្រុមសមត្ថកិច្ចនៅមូលដ្ឋានបណ្ដេញពលរដ្ឋចេញពីដីចំការទាំងអស់នោះ។ ជាងនេះទៅទៀតសមត្ថកិច្ចបានគំរាមពួកគាត់ថា ឈ្មួញអ្នកទិញដីនឹងប្ដឹងតាមផ្លូវតុលាការឲ្យចាប់ឃុំខ្លួនអ្នកភូមិណា ដែលមិនយល់ព្រមប្រគល់ដីឲ្យនោះ។
ប្រជាពលរដ្ឋជាសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចរស់នៅភូមិទុយ ឃុំទីងចាក់ ស្រុកបរកែវ ខេត្តរតនគិរី អំពាវនាវសុំឲ្យមន្ត្រីក្រុមប្រឹក្សាឃុំ ដែលនឹងចូលកាន់តំណែងនៅពេលខាងមុខនេះ ជួយការពារសិទ្ធិរស់នៅរបស់ពួកគាត់ ដែលកំពុងរងនូវការបណ្ដេញចេញពីដីចំការ ដើម្បីយកដីប្រគល់ឲ្យឈ្មួញអ្នកទិញដី។
សេចក្ដីអំពាវនាវនេះ ធ្វើឡើងតាមរយៈពាក្យបណ្ដឹងមួយច្បាប់របស់តំណាងប្រជាពលរដ្ឋភូមិទុយ ១៦ គ្រួសារ កាលពីថ្ងៃទី៤ ខែមិថុនាកន្លងទៅ ដោយបានចោទប្រកាន់មេឃុំសាមគ្គី លោក ហ្សី ម៉ោង និងប្រជាពលរដ្ឋភូមិកាម៉ែង ឈ្មោះ ខិ សាវិន ថា បានរួមគ្នាលក់ដីចំការស្វាយចន្ទីរបស់ពួកគាត់
ដោយសំអាងថា ដីនោះជាអតីតដីដូនតារបស់អ្នកភូមិកាម៉ែង។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រជាពលរដ្ឋភូមិទុយ ៥០ នាក់ បានផ្ដិតមេដៃបញ្ជាក់ថា ដីដែលលក់នោះ ជាដីប្រជាពលរដ្ឋភូមិទុយ បានធ្វើចំការដាំស្រូវ និងដាំស្វាយចន្ទី។
ដោយសំអាងថា ដីនោះជាអតីតដីដូនតារបស់អ្នកភូមិកាម៉ែង។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រជាពលរដ្ឋភូមិទុយ ៥០ នាក់ បានផ្ដិតមេដៃបញ្ជាក់ថា ដីដែលលក់នោះ ជាដីប្រជាពលរដ្ឋភូមិទុយ បានធ្វើចំការដាំស្រូវ និងដាំស្វាយចន្ទី។
តំណាងប្រជាពលរដ្ឋ ១៦ គ្រួសារ អ្នកស្រី លេវ យីន មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា នៅថ្ងៃទី ១០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១២ អ្នកភូមិម្ចាស់ចំការម្នាក់ត្រូវបានប៉ូលិសចាប់ឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារខេត្ត កាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១១ ពីបទចោទប្រកាន់ថា បានរំលោភលើអចលនៈទ្រព្យអ្នកដទៃទៅវិញ។ អ្នកស្រីលើកជាសំណួរថា តើប្រជាពលរដ្ឋបានប្រព្រឹត្តទោសឧក្រិដ្ឋអ្វី បានជាត្រូវចាប់ឃុំខ្លួនទាំងអយុត្តិធម៌យ៉ាងដូច្នេះ។
អ្នកស្រី លេវ យីន៖ «អ្នកលក់ដីហ្នឹង ខ្ញុំស្រាវជ្រាវឯកសារវាធ្លាក់លើមេឃុំ ពីព្រោះចំការវិលជុំជនជាតិភាគតិចណាអូន។ ខ្ញុំចូលកាន់កាប់ឥឡូវនេះឆ្នាំ ២០០៥»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅថ្ងៃអាទិត្យទី១០ ខែមិថុនា មិនអាចទាក់ទងមេឃុំសាមគ្គី លោក ហ្សី ម៉ោង ដើម្បីសុំបំភ្លឺពីករណីចោទប្រកាន់របស់អ្នកភូមិបានទេ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ជំទប់ទីមួយឃុំសាមគ្គី លោក ទ្វឺន អ៊ីម មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា ប្រជាពលរដ្ឋ និងអាជ្ញាធរឃុំសាមគ្គីពិតជាបានលក់ដីនោះមែន ដោយសារតែដីនោះជាដីតំបន់ព្រៃឈើ ឋិតក្នុងតំបន់រដ្ឋបាលរបស់ឃុំសាមគ្គី។ លោកបន្តថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិទុយ បានចូលមកកាប់រានដីនោះ ក្រោយពីប្រជាពលរដ្ឋភូមិកាម៉ែង បានលក់ដីនោះទៅឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែររស់នៅក្រុងបានលុងរួចហើយ។
លោក ទ្វឺន អ៊ីម៖ «មិនថាតែភូមិកាម៉ែនទេលក់ដី។ និយាយទៅក្នុងខេត្តរតនគិរីយើង សឹងថាលក់គ្រប់ៗ គ្នា។ អាលក់របៀបសហគមន៍ហ្នឹងណា! កាប់ដីព្រៃលក់ណា! ខាងគាត់ទៅកាប់ដីខាងកាម៉ែនលក់ឲ្យគេ»។ ម្ចាស់ហ្នឹងទិញហើយកាប់ព្រៃដុតព្រៃហ្នឹងចោលអត់ធ្វើអ្វីទេដីគេទិញហើយអញ្ចឹងណា!»។
ផ្ទុយពីការលើកឡើងនេះ មេឃុំទីងចាក់ លោក ក្លោង រី មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា ដីដែលអ្នកភូមិកាម៉ែង និងអាជ្ញាធរឃុំសាមគ្គីនាំគ្នាលក់នោះ គឺជាតំបន់ព្រៃជាប់ព្រំប្រទល់ឃុំទីងចាក់ និងឃុំសាមគ្គី មិនទាន់មានការកំណត់ព្រំប្រទល់គ្រប់គ្រងរដ្ឋបាលជាក់លាក់នៅឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រជាពលរដ្ឋភូមិកាម៉ែង នាំគ្នាលក់ដោយមិនបានផ្តល់ដំណឹងអ្វីឲ្យអាជ្ញាធរឃុំទីងចាក់ដឹង ទើបប្រជាពលរដ្ឋភូមិទុយ ចូលទៅកាប់រានដាំដំណាំស្វាយចន្ទី តាំងពីឆ្នាំ ២០០៥ រហូតមក។
លោក ទ្វឺន អ៊ីម៖ «មិនថាតែភូមិកាម៉ែនទេលក់ដី។ និយាយទៅក្នុងខេត្តរតនគិរីយើង សឹងថាលក់គ្រប់ៗ គ្នា។ អាលក់របៀបសហគមន៍ហ្នឹងណា! កាប់ដីព្រៃលក់ណា! ខាងគាត់ទៅកាប់ដីខាងកាម៉ែនលក់ឲ្យគេ»។ ម្ចាស់ហ្នឹងទិញហើយកាប់ព្រៃដុតព្រៃហ្នឹងចោលអត់ធ្វើអ្វីទេដីគេទិញហើយអញ្ចឹងណា!»។
ផ្ទុយពីការលើកឡើងនេះ មេឃុំទីងចាក់ លោក ក្លោង រី មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា ដីដែលអ្នកភូមិកាម៉ែង និងអាជ្ញាធរឃុំសាមគ្គីនាំគ្នាលក់នោះ គឺជាតំបន់ព្រៃជាប់ព្រំប្រទល់ឃុំទីងចាក់ និងឃុំសាមគ្គី មិនទាន់មានការកំណត់ព្រំប្រទល់គ្រប់គ្រងរដ្ឋបាលជាក់លាក់នៅឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រជាពលរដ្ឋភូមិកាម៉ែង នាំគ្នាលក់ដោយមិនបានផ្តល់ដំណឹងអ្វីឲ្យអាជ្ញាធរឃុំទីងចាក់ដឹង ទើបប្រជាពលរដ្ឋភូមិទុយ ចូលទៅកាប់រានដាំដំណាំស្វាយចន្ទី តាំងពីឆ្នាំ ២០០៥ រហូតមក។
លោកបន្តថា លោកបានចូលទៅបំភ្លឺនៅស្ថាប័នតុលាការម្តងរួចហើយ និងជាពិសេសលោកបានរាយការណ៍ពីករណីជំលោះនេះ ជូនអ្នកតំណាងរាស្ត្រខេត្ត ដោយបង្ហាញថា ដីដែលមានទំនាស់នោះប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិទុយ បានគ្រប់គ្រងច្រើនឆ្នាំមកហើយ។
លោក ក្លោង រី៖ «វាអត់ច្បាស់ព្រំប្រទល់។ អញ្ចឹងភូមិកាម៉ែង ឃុំសាមគ្គីក៏លក់។ អ៊ីចឹងប្រជាពលរដ្ឋខាងនេះ យើងអត់ដឹងគេលក់ ក៏ចូលទៅកាប់ សូម្បីតែខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ មិនដឹងធ្វើម៉េច បើធ្លាក់ដល់ដៃតុលាការហើយ»។
អ្នកសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស អាដហុក ខេត្តរតនគិរី លោក ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍ មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា ជំលោះដែលកំពុងកើតមាននេះ ដោយសារតែបញ្ហាលក់ដីធ្លីព្រៃឈើសហគមន៍ជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់រដ្ឋ។
លោកបន្តថា អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន គឺជាអ្នកទទួលខុសត្រូវបញ្ហានេះ ពីព្រោះច្បាប់ភូមិបាលចែងថា មិនមាននរណាមានសិទ្ធិចាត់ចែងដីធ្លីសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចទៅឲ្យបុគ្គលណាក្រៅពីសហគមន៍ជនជាតិដើមបានឡើយ។
លោក ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍៖ «អនុសាសន៍របស់សម្ដេចគាត់ថា មិនឲ្យចាប់អ្នកណាដាក់គុក ដោយសារតែរឿងដីធ្លី នេះមិនមែនជាកំហុសរបស់គាត់ទេ។ គាត់រស់នៅលើហ្នឹងហើយភូមិមួយទៀតយកដីលក់។ជាទូទៅយើងតែងសង្កេតឃើញថា ទាំងអាជ្ញាធរដែនដីទាំងស្ថាប័នតុលាការ គាត់មិនដែលពិនិត្យថា តើដីសហគមន៍ជនជាតិភាគតិចយ៉ាងម៉េចទេ ឲ្យតែភាគីណាមានឯកសារអ្វីបន្តិចបន្តួចតែងដាក់ទម្ងន់លើភាគីម្ខាងឲ្យលះបង់»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ប្រជាពលរដ្ឋ ១៦ គ្រួសារ នៅភូមិទុយឲ្យដឹងថា ឈ្មួញអ្នកទិញដីបានគំរាមប្រើប្រាស់អំណាចតុលាការ ដើម្បីចាប់ខ្លួនប្រជាពលរដ្ឋបីនាក់ទៀត ប្រសិនអ្នកភូមិទាំង ១៦ គ្រួសារ មិនព្រមប្រគល់ដី ៣០ ហិកតារនោះមកឈ្មួញ៕
No comments:
Post a Comment
yes