ភ្នំពេញ (ថ្ងៃទី៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១២)៖ ក្នុងរយៈពេលពីបីថ្ងៃមុន សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ បានចេញដីកាឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នមិនសមហេតុផលមកលើស្ត្រីទាំងពីរនាក់ ដែលជាអ្នកទាក់ទាញមតិគ្រាំទ្រអំពីសិទិ្ធដីធ្លី លើករណីដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងអ្នកទាំងនោះ។ ព្រឹត្តិការណ៍ទាំងពីរនេះ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍ចុងក្រោយនៅក្នុងខ្សែសង្វាក់នៃព្រឹត្តិការណ៍ ដែលតុលាការត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាឧបករណ៍ ក្នុងការបំបាត់សម្លេងសហគមន៍ដែលបានរងគ្រោះ។
អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ជា កំពុងនិយាយ ទៅកាន់សារព័ត៌មាន កាលពីដើមឆ្នាំនេះ (រូបឆ្វេង) និងអ្នកស្រី ទឹម សាក់មុន្នី កំពុងរៀបចំ សកម្មភាព អហិង្សា របស់សហគមន៍ (រួបស្តាំ)
សកម្មជនដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួនទាំងពីរនាក់ បានធ្វើការតស៊ូក្នុងការទាក់ទាញមតិគាំទ្រក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋដែលគ្មានអំណាច ទៅលើជម្លោះដីធ្លីជាមួយឧកញ៉ាមួយចំនួនដែលជាអ្នកជំនួញមានអំណាចបំផុត និងមានទំនាក់ទំនងជិតស្និតជាមួយអ្នកមានអំណាចក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
នៅថ្ងៃទី៤ ខែកញ្ញា ករណីដំបូង អ្នកតំណាងសហគមន៍បឹងកក់ដែលនិយាយឥតសំចៃ អ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ជា ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅកាន់ពន្ធនាគារព្រៃសរ ម២ (CC2) ដើម្បីរង់ចាំបើកសវនាការ លើការចោទប្រកាន់ពីបទហិង្សាដោយចេតនា ដោយមានស្ថានទម្ងន់ទោសក្នុងមាត្រា២១៨ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ។ អាជ្ញាធរអះអាងថា អ្នកស្រីបានចូលរួមក្នុងការប្រើហិង្សាវាយទៅលើជនសង្ស័យថា ជាចោរលួចកញ្ចក់រថយន្តរបស់អ្នកស្រី។
សាក្សីបានប្រាប់អ្នកស៊ើបអង្កេតអង្គការសង្គមស៊ីវិលថា បុគ្គលដែលត្រូវបានគេវាយឲ្យរបួស ត្រូវបានគេសង្ស័យថាបានលួចកញ្ចក់រថយន្តជាច្រើនដង។ អ្នកស្រីបុប្ជា បានប្តឹងទៅអាជ្ញាធរនគរបាលក្នុងតំបន់ជាច្រើនលើកផងដែរ ប៉ុន្តែអ្នកទាំងនោះមិនមានសកម្មភាពអ្វីទាំងអស់។ នៅថ្ងៃទី៧ ខែសីហា ជនសង្ស័យនោះ បានឈរជិតរថយន្តរបស់អ្នកស្រី ពេលនោះ ប្រជាពលរដ្ឋជិតខាងបានឃើញ ហើយក៏មានការចោទថា មានអំពើហិង្សាទៅលើបុគ្គលនោះ។
អ្នកស្រីបុប្ជា មិនមានវត្តមាន ហើយក៏មិនដែលត្រូវបានសាកសួរពីអាជ្ញាធរ អំពីហេតុការណ៍នោះដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណា ចៅក្រមសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ តែ សំអាង បានចេញដីកានាំខ្លួនទាំងអ្នកស្រីបុប្ជា និងស្វាមីរបស់គាត់ ដែលនេះជាការអនុវត្តនីតិវិធីប្លែកពីធម្មតា។ ដីកានាំខ្លួន ស្មើនឹងដីកាចាប់ខ្លួន ដោយសារដីកានេះអនុញ្ញាតឲ្យមានការឃាត់ខ្លួនភ្លាមៗ។ បន្ទាប់ពីធ្វើការសាកសួររយៈពេលខ្លី លោកចៅក្រម តែ សំអាង បានសម្រេចឃុំខ្លួនអ្នកស្រី បុប្ជា ប៉ុន្តែដោះលែងប្តីអ្នកស្រី ដែលមិនមែនជាអ្នកសកម្មក្នុងការតវ៉ាអំពីបញ្ហាដីធ្លី។
អ្នកស្រី បុប្ជា បានចូលរួមក្នុងចលនាបាតុកម្ម ដោយអហិង្សាជាច្រើន ចាប់តាំងពីក្រុមហ៊ុនស៊ូកាគូ អ៊ិន (Shukaku Inc.) ចាប់ផ្តើមចាក់លុបបឹងកក់ នាំអោយមានការបណ្តេញចេញជាច្រើនពាន់គ្រួសារ។ អ្នកស្រី បានដឹកនាំការតវ៉ាជាច្រើនលើក សម្រាប់ស្នើសុំឲ្យមានការដោះលែងអ្នកភូមិបឹងកក់ទាំង ១៣ នាក់ (ក្រុមស្ត្រីត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅដើមឆ្នាំនេះកាលពីថ្ងៃទី២២ ខែឧសភា ហើយឃុំខ្លួនក្នុងពន្ធនាគារ រយៈពេលជាងមួយខែ)។
អ្នកស្រី ទេព វន្នី អ្នកភូមិបឹងកក់ម្នាក់នៃអ្នកភូមិបឹងកក់ទាំង ១៣ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ការចាប់ខ្លួនអ្នកស្រីបុប្ជា គឺជាការប៉ុនប៉ងមួយយ៉ាងច្បាស់ក្នុងការគម្រាមកំហែងប្រជាពលរដ្ឋទាក់ទងនឹងការអំពាវនាវរបស់អ្នកទាំងនោះលើការទាមទារឲ្យធ្វើការបោះបង្គោលព្រំដី ១២.៤៤ ហិកតា ដែលត្រូវបានសម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន សន្យាឲ្យមកយើងមួយឆ្នាំមកហើយ”។
បន្ទាប់មកនៅព្រឹកម្សិលមិញ សកម្មជនដីធ្លីទីពីរ ត្រូវបានឃុំខ្លួនក្នុងករណីដោយឡែកមួយទៀត។ អ្នកស្រី ទឹម សាក់មុន្នី ដែលជាអ្នកតំណាងគ្រួសារដែលត្រូវគេបណ្តេញចេញពីបុរីកីឡាដ៏លេចធ្លោម្នាក់ ត្រូវបានគេបញ្ជាឲ្យឃុំខ្លួននៅក្នុងពន្ធនាគារព្រៃសរ ម២ (CC២) ពីបទដែលគាត់បានធ្វើ “ការផ្តល់សេចក្តីប្រកាសដោយភូតកុហក” នៃមាត្រា ៦៣៣ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ។ បណ្តឹងប្រឆាំងនឹងអ្នកស្រី សាក់មុន្នី ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីមិច អ្នកស្រីស៊ុយ សុផាន។ ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីមិច បានទទួលដីសហគមន៍ បុរីកីឡា ជាថ្នូរនឹងការសន្យាក្នុងការសាងសង់អគារស្នាក់នៅចំនួន ១០ ខ្នង សម្រាប់អ្នករស់នៅក្នុងតំបន់នោះ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក្រុមហ៊ុន បានសម្រេចក្នុងការសាងសង់ត្រឹមតែចំនួន ៨ ខ្នង ដែលបណ្តាល ឲ្យមានជម្លោះដីធ្លីបន្តទៀត។
អាជ្ញាធរអះអាងថា អ្នកស្រី សាក់មុន្នីបានធ្វើ “ការផ្តល់សេចក្តីប្រកាសដោយភូតកុហក” នៅក្នុងបំណងព្យាយាមទទួលបានផ្ទះសម្រាប់កូនប្រុសពិការរបស់អ្នកស្រីអាយុ ៤៩ឆ្នាំ ដែលជាអ្នករស់នៅក្នុងសហគមន៍បុរីកីឡា។ កូនប្រុសរបស់អ្នកស្រី (ជាពោះម៉ាយ និងជាអតីតទាហាន) កំពុងមានជម្ងឺពិការមួយចំហៀង និងមិនអាចនិយាយបាន។
អ្នកនាង ណាលី ពីឡូក នាយិកាអង្គការសិទិ្ធមនុស្ស លីកាដូ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “បទចោទប្រកាន់ គឺជាការកំប្លែងលេងសើច ចូរពិចារណាថាកូនប្រុសរបស់អ្នកស្រី គឺមានសិទ្ធិទទួលបានផ្ទះនៅក្នុងអគារបុរីកីឡា”។ អ្នកនាងបានមានប្រសាសន៍បន្តទៀតថា៖ “តើវាជាការភូតកុហកយ៉ាងដូចម្តេច ក្នុងការធ្វើការទាក់ទាញមតិគាំទ្រសម្រាប់សិទិ្ធរបស់អ្នកណាម្នាក់នៅក្នុងច្បាប់?”
មាត្រា ៦៣៣ បានហាមក្នុងការផ្តល់ “សេចក្តីប្រកាសដោយភូតកុហកទៅអង្គភាពរដ្ឋក្នុងគោលបំណងទទួលបានធនលាភ រង្វាន់ ឬក៏អត្ថប្រយោជន៍ខុសច្បាប់ណាមួយ”។ បទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌនេះ គឺត្រូវផ្តន្ទាទោសដោយដាក់ពន្ធនាគារពី ប្រាំមួយខែ ដល់ ពីរឆ្នាំ ហើយពិន័យជាប្រាក់ពី មួយលានរៀល ដល់ បួនលានរៀល ( ២៥០ដុល្លារ ទៅ ១.០០០ដុល្លារ)។
ការប្រើប្រាស់ការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្ននៅក្នុងករណីនេះ គឺពិតជាការភ្ញាក់ផ្អើល ដោយនៅក្នុងក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌកម្ពុជាបានចែងថា ការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នត្រូវបានចេញតែនៅក្នុងករណី “លើកលែង”។ ច្បាប់ក៏បានចែងថាការឃុំខ្លួននេះ អាចត្រូវបានចេញក្នុងគោលដៅការពារការឃុបឃិតគ្នារវាងអ្នកសមគំនិត ការពារភស្តុតាង ការពារសណ្តាប់ធ្នាប់សាធារណៈ ឬក៏ធានាវត្តមាន និងសុវត្ថិភាពជនជាប់ចោទ។ គ្មានករណីទាំងនេះ នៅក្នុងករណីរបស់អ្នកស្រីបុប្ជា ឬក៏ករណីអ្នកស្រី សាក់មុន្នីនោះទេ។
លោក យ៉េង វីរៈ នាយកប្រតិបត្តិនៃមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ការកើនឡើងឥតឈប់ឈរ ក្នុងការប្រើប្រាស់បទលើ្មសព្រហ្មទណ្ឌ និងការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្ន ដើម្បីបំបិទសម្លេងរបស់សហគមន៍រងគ្រោះ អ្នកតំណាង និងអ្នកការពារសិទិ្ធមនុស្ស។ នេះគឺជាវិធីសាស្ត្រស៊ីចង្វាក់ ដដែលៗ និងជាប្រព័ន្ធ ដែលរំលោភសិទ្ធិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា”។
តុលាការគួរតែពិចារណាលើចំនុចសំខាន់នៃការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្ន នៅក្នុងករណីទាំងពីរនេះ ហើយធ្វើការពិនិត្យដោយឯករាជ្យលើការប្តឹងតវ៉ានឹងដីកាឃុំខ្លួនទាំងនេះ ដោយផ្អែកការទាមទារផ្លូវច្បាប់ជាក់លាក់ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ យើងខ្ញុំ ជាអង្គការសង្គមស៊ីវិលមានរាយនាមដូចខាងក្រោម ជឿជាក់ថាការពិនិត្យឡើងវិញនេះ គួរតែអាចឈានដល់ការដោះលែងស្ត្រីទាំងពីរ ដោយធ្វើឲ្យអ្នកទាំងនោះមានការត្រៀមខ្លួនបានល្អ ក្នុងការការពារខ្លួនដោយយោងទៅតាមច្បាប់។
សម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC)
សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្ម(CFSWF)
សមាគមមន្ត្រីរាជការកម្ពុជា(CICA)
មជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ (CLEC)
បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា(CYN)
សមធម៌កម្ពុជា(EC)
សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ(IDEA)
សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ(LICADHO)
ក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅឋាន(HRTF)
គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដើម្បីលុបបំបាត់រាល់ទម្រង់នៃការរើសអើងលើស្ត្រីភេទ(NGO-CEDAW)
សមាគមធាងត្នោត(STT)
សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្ម(CFSWF)
សមាគមមន្ត្រីរាជការកម្ពុជា(CICA)
មជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ (CLEC)
បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា(CYN)
សមធម៌កម្ពុជា(EC)
សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ(IDEA)
សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ(LICADHO)
ក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅឋាន(HRTF)
គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលដើម្បីលុបបំបាត់រាល់ទម្រង់នៃការរើសអើងលើស្ត្រីភេទ(NGO-CEDAW)
សមាគមធាងត្នោត(STT)
No comments:
Post a Comment
yes