លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន (ស្តាំ) និងលោក វេន ជាប៉ាវ ប្រធានាធិបតីចិន
នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ាន
កូនជនជាតិអូស្រ្តាលី គ្រាន់តែកើតប៉ិចមកភ្លាម គឺរដ្ឋាភិបាលអូស្រ្តាលី ផ្តល់ទឹកប្រាក់លើកទឹកចិត្ត ដល់ឪពុកម្តាយចំនួន ៥៤៣៧ ដុល្លារអូស្រា្តលី (ប្រហែលជា ៦ ពាន់ដុល្លារអាមេរិក) ឯកូនខ្មែរវិញគ្រាន់តែបើកភ្នែកង៉ាឃើញពន្លឺព្រះអាទិត្យភ្លាម ជំពាក់លុយគេជិត១ពាន់ដុល្លារទៅហើយ។ នេះមកពីវាសនាមនុស្សកើតមកខុសៗគ្នា ឬមួយក៏មកពីកេរមរតករដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្លួនបន្សល់ទុកឲ្យ?
ថ្មីៗ នេះ មានទិន្ន័យខុសៗគ្នា អំពីបំណុលដែលកម្ពុជា បានជំពាក់គេ លោក ជាម យៀប តំណាងរាស្ត្រគណបក្សប្រជាជន មានប្រសាសន៍ថា បំណុលដែលកម្ពុជាបានជំពាក់គេគឺប្រមាណជា ៧ ពាន់លានដុល្លារ។ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន មានប្រសាសន៍ថា ប្រមាណជាជាង ២ពាន់លានដុល្លារទេ។ តំាងពីពេលនោះមក លោក ជាម យៀប ពុំសូវបញ្ចេញមតិទេរឿងបំណុលនេះ។
ឯបក្សប្រឆំាង សម រង្ស៊ីវិញ តែងតែលើកឡើងថា បំណុលមានដល់ទៅ ១០ ពាន់លានដុល្លារ។
បើតាមរយៈទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានរ៉យទ័រ រាយការណ៍ថា បំណុលរបស់កម្ពុជាជំពាក់ប្រទេសចិន ពេលនេះសរុបមានយ៉ាងតិច ៤,៧ ពាន់លានដុល្លារឯណោះ។ តើព័ត៌មានណាដែលត្រឹមត្រូវអាចទទួលយកបាន? តើចាំដល់ពេលណាទើបរាជរដ្ឋាភិបាល បង្ហាញតួលេខត្រឹមត្រូវ?
កាល ពីសប្តាហ៍មុន រដ្ឋសភាអនុញ្ញាតឲ្យរាជរដ្ឋាភិបាល ខ្ចីបំណុលបរទេសប្រមាណ ៩០០ លានដុល្លារ សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៣ ដើម្បីកំណើនសេដ្ឋកិច្ច។ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី បានស្នើសុំខ្ចីលុយប្រទេសចិន៥០០លានដុល្លារបន្ថែម ដើម្បីសាងសង់ ផ្លូវបន្ថែមទៀត។ ជាងនេះទៅទៀតមានអ្នកសេដ្ឋវិទូខ្លះ បានជំរុញឲ្យខ្ចីច្រើនផងដែរ។ ចុះបើខ្ចីគេច្រើនម្ល៉ឹងៗ នរណាជាអ្នកសងគេ? ហើយសងគេតាមរបៀបណា? បើក្រឡេកមើលធនធានធម្មជាតិវិញ កាប់គាស់ រុករាន ទន្ទ្រានយកខ្ទេចខ្ទីស្ទើរគ្មានសល់ ហើយប្រេងក្នុងបាតសមុទ្រ ក៏មិនច្បាស់ខ្លួនឯងបានប៉ុន្មាន គេបានប៉ុន្មាន។
វប្បធម៌លក់តាំងពីរបស់កេរដូនតា លក់អគាររដ្ឋាភិបាល លក់ស្ថានទូត នៅក្រៅប្រទេស រហូតដល់លក់សក់ក្បាល និងកេរម៉ែចែកឲ្យទៀត នៅតែថ្ងៃលក់លីអូកំពុងតែស្លៀកហ្នឹងទេ? បើក្រុមហ៊ុនភាគច្រើនមានតែដាំកៅស៊ូ និងដូងប្រេង តែបានត្រឹមតែលក់ទៅក្រៅប្រទេស មិនបានធ្វើនៅនឹងកន្លែងផងហ្នឹង។ សូម្បីតែប៊ិក ១ ក៏នាំចូលពីស្រុកក្រៅមកដែរ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត បើមើលទៅស្រុកគេ បើកភ្នែកឡើងគេគិតពីរឿងរកលុយចូល ឯស្រុកយើងមួយថ្ងៃៗ ហាក់បីដូចជាដេកតែគិតពីរឿងសុំជំនួយ ខ្ចីលុយគេ និងលក់របស់របរខាងក្នុងដើម្បីសម្ញែងរថយន្តទំនើបៗ អួតពីផ្ទះវីឡា និងដីចម្ការដាក់គ្នា? តើឪពុកម្តាយដើរខ្ចីលុយគេយកមកចាយ តើឲ្យកូនៗ ជាអ្នករកស៊ីសងជំនួស? រាល់បំណុលតែងតែមានម្ចាស់។ «កុកភ្លេចជង់ តែជង់មិនភ្លេចកុកទេ!» មានន័យថា អ្នកជំពាក់គេ ខំធ្វើមិនដឹងមិនឮ តែអ្នកឲ្យខ្ចីមិនភ្លេចនូវអ្វីដែលគេឲ្យខ្ចីនោះទេ។ ដូចលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន តែងតែលើកឡើង អំពីបំណុលដែលខ្មែរជំពាក់អាមេរិកចំនួន ៣៧០ លានដុល្លារតាំងពីសម័យ លន់ នល់ ដែលខ្ចីលុយអាមេរិកមកទម្លាក់គ្រាប់បែក មកលើស្រុកខ្មែរ សម្លាប់ខ្មែរ។ ទាំងរដ្ឋសភា ទាំងរាជរដ្ឋាភិបាល មិនព្យាយាមសងទេ ព្រោះបំណុលចាស់ គឺមានតែបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យអាមេរិកលុបបំណុលនេះចេញ បង្វែរទៅជាជំនួយមនុស្សធម៌ទៅវិញ។ តែអាមេរិកនៅតែធ្វើមិនដឹងមិនឮដដែល ចំពោះបញ្ហាបំណុលនេះ។
ចុះ បើរាជរដ្ឋាភិបាលសព្វថ្ងៃនេះ នៅខ្ចីលុយបរទេសកាន់តែច្រើនឡើងៗ ហើយបំណុលទាំងចាស់ទាំងថ្មីចេះតែកើនឡើង តើកម្ចីទំាងនោះ យកមកអភិវឌ្ឍពិតប្រាកដ? ឬក៏យកមកអភិវឌ្ឍខ្លះទៅ ឬក៏កិបកេងស៊ីលើស៊ីក្រោមចែកគ្នាខ្លះទៅ? ឬក៏កិបកេងសម្រាប់អភិវឌ្ឍន៍បក្សមួយចំនួនធំទៅ ដើម្បីឲ្យបក្សបន្តកាន់អំណាចទៅមុខទៀត? ដូចដែលរបាយការណ៍ឆ្នាំ២០០៩ របស់ទីភ្នាក់ងារជំនួយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក(USAID) ថា៖«កម្ពុជាបាត់ទឹកប្រាក់ចំនួនជាង ៥០០ លានដុល្លារក្នុង១ឆ្នាំៗ»។ នេះដោយសារតែបរទេស គេអាណិតកូនខ្មែរទាំងជំនាន់បច្ចុប្បន្ន និងជំនាន់ក្រោយបានជាគេខំជួយស្វែងរកយុត្តិធម៌ ព្រោះវាអយុត្តិធម៌ណាស់សម្រាប់កូនខ្មែរកើតមកមិនទាន់ដឹងក្តីផង ជំពាក់លុយគេរាប់ពាន់ដុល្លារទៅហើយនោះ។ ដែលលុយជំពាក់ទំាងនោះ បានមកពីកម្ចីពីបរទេស និងពុករលួយ ហើយគេយកលុយទាំងនោះមក ចាយវាយហ៊ឺហា នៅនឹងមុខស្រស់ៗ និងកូនៗពួកគេសុទ្ធតែទៅរៀននៅបរទេស។ នេះសុទ្ធតែរឿងឈឺចាប់សម្រាប់កូនខ្មែរ ដែលក្រីក្រ មិនបានលុយខ្ចីគេនោះចាយផង ហើយជំពាក់លុយគេទៀត។
ចុះបើមានការផ្លាស់ប្តូររបប តើអ្នកកាន់របបថ្មីនោះ ទទួលស្គាល់បំណុលដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ទាំងនេះដែរឬទេ? នេះមិនមែនជាកម្មរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរធ្វើបុណ្យពីជាតិមុន មិនល្អទេ តែជាការទទួលរងថ្មបាក់ពីការដឹកនាំរបបមុនៗ កាកសំណល់បន្សល់ទុកឲ្យកូនខ្មែរ។ គឺខុសពីខ្មែរសម័យអង្គរ ដែលបន្សល់ទុកឲ្យកូនខ្មែររស់ និងមានមុខមានមាត់លើឆាកអន្តរជាតិទៀតផង។ តែអ្វីដែលមើលឃើញគួរឲ្យកត់សម្គាល់ គឺចាប់ពីឆ្នាំ ២០០៧ បន្ទាប់ពីចាប់ផ្តើមឃុំខ្លួន នឹងកាត់ទោសពួកខ្មែរក្រហមនៅសាលាក្តីខ្មែរក្រហម ទាំងជំនួយឥតសំណង ទំាងកម្ចី ពីប្រទេសចិនមកអភិវឌ្ឍនៅប្រទេសកម្ពុជា ហាក់ដូចជាមានការកើនឡើងយ៉ាងគំហុក ឥឡូវឡើងទៅលំដាប់លេខ១ ហើយនៅពីលើប្រទេសជប៉ុនទៅទៀត។
តើជំនួយ និងកម្ចីរបស់ប្រទេសចិន មកកម្ពុជា តើមកពីប្រទេសចិន រកស៊ីមានបាន សេដ្ឋកិច្ចនៅឈរលេខ ២ នៅលើពិភពលោក? ឬក៏ព្យាយាមទប់ទល់បញ្ហាសមុទ្រចិនខាងត្បូង ដែលកម្ពុជាធ្វើជាប្រធានអាស៊ានឆ្នាំនេះ? ឬមួយទៀតក៏ទប់ស្កាត់ប្រវត្តិសាស្រ្តខ្មែរក្រហមកាន់កាប់ បានសម្លាប់ខ្មែរជាង ១,៧ លាននាក់ ដែលគាំទ្រដោយប្រទេសចិន បើទោះបីជាសាលាក្តីជំនុំជម្រះក្តីតែបុគ្គលពីរជំពូក ដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ថាមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះឧក្រិដ្ឋកម្ម ដែលត្រូវបានប្រព្រឹត្តនៅចន្លោះថ្ងៃទី ១៧ មេសា ១៩៧៥ និងថ្ងៃទី ៦ មករា ១៩៧៩ ៖ មេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់នៃកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ និងអ្នកដែលត្រូវបានជឿជាក់ថា មានការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់បំផុត ចំពោះការរំលោភបំពានធ្ងន់ធ្ងរលើច្បាប់ជាតិ និងច្បាប់អន្តរជាតិ?
បន្ទាប់ពីទទួលបានទឹកប្រាក់ដ៏ច្រើន សន្ធឹកសន្ធាប់ពីប្រទេសចិន និងគ្មានលក្ខខណ្ឌក៏ដោយ ក៏រាជរដ្ឋាភិបាលព្យាយាមយកចិត្តយកថ្លើមប្រទេសចិនដែរ ដូចជា ការបញ្ជូនជនជាតិដើមភាគតិចអ៊ុយគ័រ២០នាក់ ដែលសុំសិទ្ធិជ្រកកោនពីការយាយី និងធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីអាជ្ញាធរចិន ឲ្យចេញពីប្រទេសកម្ពុជា កាលពីចុងឆ្នាំ២០០៩។ ថ្មីៗនេះ កម្ពុជាធ្វើជាប្រធានអាស៊ាន សម្របសម្រួលបានល្អក្នុងពេលប្រជុំអាស៊ានលើកចុងក្រោយខែមុននេះ រឿងដែនសមុទ្រចិនខាងត្បូងដែលចិនជាអ្នកឈ្នះរឿងនេះ ដោយយកបញ្ហានេះមិនដាក់ទៅជាអន្តរជាតិ បើទោះបីជាហ្វីលីពីន មានការតវ៉ា មិនពេញចិត្តសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដែលបានចេញហើយក៏ដោយ។
ឯរឿងកាត់ទោសពួកមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមវិញ គឺកាត់បានតែសំណុំរឿង ០០១ លោកឌុច ដែលគ្រាន់តែជាកូនជឹងតូចមួយរបស់មេខ្មែរក្រហមទេ។ ចំណែកឯសំណុំរឿង ០០២ មេៗ ៤ នាក់ទៀត នៅតែកាត់ទៅមុខថយក្រោយៗ និងការស៊ើបអង្កេតសំណុំរឿង ០០៣ និង០០៤ នៅគាំងស្ញេញ? ដូចលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំសុខចិត្តឲ្យសាលាក្តីខ្មែរក្រហមបរាជ័យ កុំឲ្យតែសង្រ្គាមកើតមានឡើងវិញ!»។ សំណួរសួរថា តើហេតុអ្វីបានជាប្រទេសចិនផ្តល់ជំនួយ ផ្តល់ប្រាក់កម្ចី និងវិនិយោគទុនយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់តែប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ? ប្រសិនបើសាលាក្តីខ្មែរក្រហមត្រូវបានបញ្ចប់សព្វគ្រប់ហើយ តើជំនួយ និងកម្ចីចិននៅតែផ្តល់ដ៏ធំជាហូរហែដូចសព្វថ្ងៃនេះទេ? តើនេះជាការខិតខំលុបលាងកំហុសរបស់ចិន ដែលព្យាយាមលុបបំបាត់ ឲ្យដូចប្រទេសជប៉ុន ធ្វើមកលើស្រុកខ្មែរ?
បន្ទាប់ពីបោះឆ្នោតដែលរៀបចំដោយអ៊ុនតាក់ពីឆ្នាំ១៩៩៣ មក ប្រទេសជប៉ុនបានក្លាយជាម្ចាស់ជំនួយដ៏ធំនៅកម្ពុជា ដោយសារជប៉ុនយល់ឃើញថា បន្ទាប់ពីប្រទេសជប៉ុន ចាញ់សង្រ្គាមលោកលើកទី២ ហើយកាលនោះ ជប៉ុនក៏ចាញ់នៅស្រុកខ្មែរផងដែរ។ តែកម្ពុជាមិនបានទាមទារសំណងអ្វីពីជប៉ុនដែរ។ ក្នុងអំឡុងពេលដែលជប៉ុន បានដេញបារាំងចេញពីស្រុកខ្មែរ ហើយបានកាន់កាប់ស្រុកខ្មែរ ដែលមានការខូចខាត និងមានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរស្លាប់តិចតួច ដោយសារគ្រាប់បែករបស់អាមេរិកតាមទម្លាក់នៅតាមទីតាំងលេណដ្ឋាន កងទ័ពជប៉ុន នៅស្រុកខ្មែរ និងកងទ័ពជប៉ុនដែលរត់ពួនជ្រកកោន ជាមួយខ្មែរ ដូចជាការទម្លាក់គ្រាប់បែកនៅមុខវត្តឧណ្ណាលោម ស្លាប់ដោយទាំងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរស្លូតត្រង់ជាដើម (រឿងគូលីកំណែន)។
សរុបមកវិញ ដោយសារតែទឹកប្រាក់ ធ្វើឲ្យអ្វីៗត្រូវបានគេបំភ្លេចចោលទាំងអស់ ទាំងអាយុជីវិត ទាំងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធត្រូវកម្ទេចស្ទើរគ្មានសល់ គឺស្រវាយកលុយសិន។ ទីបំផុត ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធខ្ទេចខ្ទីជារបស់ខ្មែរ អ្នកសម្លាប់គឺខ្មែរ អ្នកត្រូវគេកាត់ទោសក៏ខ្មែរ អ្នកជំពាក់បំណុលវ័ណ្ឌកក៏ខ្មែរ សុទ្ធតែជារបស់ខ្មែរ និងជនជាតិខ្មែរទាំងអស់។ ហេតុដូច្នេះហើយ រាជរដ្ឋាភិបាលគួរតែមានតម្លាភាពក្នុងការបង្ហាញពីបំណុលទំាង អស់ និងកម្ចីថ្មីៗ កុំឲ្យតែនិយាយតាមមាត់ថាជំពាក់គេជាង ២ ពាន់លាន តែដល់ពេលនៅក្នុងឯកសារមែនទែន ទៅច្រើនជាងនេះ ៤ ទៅ ៥ ដងនោះ ហើយធ្វើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធឲ្យមានគុណភាព កុំធ្វើតែផ្លូវដដែលរាល់តែឆ្នាំ ហើយសុំលុយគេដដែលៗនោះ៕
No comments:
Post a Comment
yes