សូមស្វាគមន៏ការចូលមកកាន់គេហទំព័ររបស់យើងខ្ញុំ​!!!​Welcome to ckn-media.blogspot.com Website !!!​គេហទំព័រ ckn-media.blogspot.com ផ្តល់ព័ត៌មានពិតឥតលំអៀង រហ័សទាន់ចិត្ត ដែលលោកអ្នកជឿទុកចិត្ត / លោកអ្នកអាចទាក់ទងមកកាន់គេហទំព័ររបស់យើងខ្ញុំបានតាមរយៈ Email: cknkhmer@gmail.com សូមអរគុណ !!!

Saturday, December 7, 2013

តើ​មូលហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​មិន​ទាន់​ចេញ​ជា​រូប​រាង?

រូប​វិទ្យុ ៦១០

សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន​ជា​សិទ្ធិ​មួយ​ដែល​មាន​សារសំខាន់​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ប្រកាន់​របប​ប្រជាធិបតេយ្យ និង​ទីផ្សារ​សេរី។ អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល និង​ស្ថាប័ន​ជាតិ នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា បាន​ផ្ដួច​ផ្ដើម​រៀប​ចំ​ឲ្យ​មាន​ច្បាប់​មួយ ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​ជា​យូរ​ណាស់​មក​ហើយ បើ​គិត​មក​ទល់​ឆ្នាំ​២០១៣ នេះ គឺ​មាន​រយៈពេល​ជិត ១០​ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែ​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ​មិន​ទាន់​បាន​ចេញ​រូប​រាង និង​ដាក់​ជូន​រដ្ឋសភា​អនុម័ត​នៅ​ឡើយ។

តើ​មាន​ការ​លំបាក​អ្វី​ខ្លះ បាន​ជា​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ មិន​អាច​ចេញ​រូប​រាង​បាន​មក​ទល់​បច្ចុប្បន្ន​នេះ?
មន្ត្រី និង​អ្នក​តំណាង​អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល​មួយ​ចំនួន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​មិន​អាច​កើត​ចេញ​រូប​រាង​ជា​សេចក្តី​ព្រាង ដើម្បី​រដ្ឋសភា​អនុម័ត​បាន​មក​ទល់​បច្ចុប្បន្ន ដោយសារ​មាន​ការ​លំបាក​ច្រើន ដូច​ជា មន្ត្រី​គ្មាន​ការ​យល់​ដឹង​ច្បាស់​លាស់​អំពី​សារសំខាន់​នៃ​ច្បាប់​នោះ ទំនៀមទម្លាប់​លាក់​រឿង​សម្ងាត់​បាន​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ការ​អនុវត្ត​របស់​មន្ត្រី និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទូទៅ និង​តើ​ព័ត៌មាន​កម្រិត​ណា​ដែល​អាច​ផ្តល់​ទៅ​ជូន​សាធារណជន​តាម​ការ​សុំ​បាន?

លោក សេក បរិសុទ្ធ ជា​ទីប្រឹក្សា​របស់​វិទ្យាស្ថាន​តស៊ូ​មតិ និង​គោល​នយោបាយ (API) មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៥ ធ្នូ ថា ការ​មិន​យល់​ដឹង​របស់​មន្ត្រី​អំពី​សារសំខាន់​នៃ​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន និង​ការ​យល់​មិន​ច្បាស់​អំពី​ប្រភេទ​ព័ត៌មាន ដែល​អាច​បញ្ចេញ​ជា​សាធារណៈ​បាន គឺ​ជា​កត្តា​កំណត់​មួយ​ក្នុង​ចំណោម​ឧបសគ្គ​រារាំង​មិន​ឲ្យ​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន អាច​ចេញ​រូប​រាង​បាន។
លោក សេក បរិសុទ្ធ៖ «យើង​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​តាំង​ពី​យើង​មិន​ទាន់​ស្គាល់​អា​ហ្នឹង​បាន​ច្បាស់​ផង​ហ្នឹង។ នេះ​វា​ជា​ការ​លំបាក​ជា​ឧបសគ្គ​មួយ​ហើយ។ ដោយសារ​មិន​ទាន់​យល់ ជាក់​ស្ដែង​ពេល​យើង​ជួប​មន្ត្រី​ណា​មួយ ពេល​យើង​ជជែក​ជាមួយ​គាត់​រឿង​ច្បាប់​ទទួល​ព័ត៌មាន គាត់​និយាយ​រឿង​ច្បាប់​សារព័ត៌មាន​ឯណា​ទៅ​វិញ។ អា​នេះ​បង្ហាញ​ថា យើង​មិន​យល់។ កាល​ណា​យើង​មិន​យល់ យើង​មិន​ស្គាល់ បាន​ន័យ​ថា យើង​មិន​ស្គាល់​វា​ផង​ហ្នឹង អ៊ីចឹង​យើង​ក៏​មិន​ដឹង​អំពី​សារសំខាន់​របស់​វា​ដែរ»
ចំណែក លោក ណែប ស៊ីនថៃ ប្រធាន​វិទ្យាស្ថាន​តស៊ូ​មតិ និង​គោល​នយោបាយ មាន​យោបល់​ថា កន្លង​មក ដោយសារ​រដ្ឋាភិបាល​មិន​បាន​ចាត់​ទុក​ថា​វា​ជា​ការងារ​អាទិភាព បាន​ជា​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ​មិន​ទាន់​ចេញ​រូប​រាង​ឡើង។ លោក​មាន​ជំនឿ​ថា នៅ​ក្នុង​ការ​ប្រកាស​របស់​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន នៅ​ក្នុង​អាណត្តិ​ថ្មី​ទី​៥ នេះ ឲ្យ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន ដឹក​នាំ​បើក​វេទិកា​ពិគ្រោះ​យោបល់​ជាមួយ​អ្នក​សារព័ត៌មាន សង្គម​ស៊ីវិល និង​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ ដើម្បី​រៀប​ចំ​តាក់​តែង​ឲ្យ​បាន​សម្រេច​នូវ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ គឺ​ជា​កម្លាំង​ជំរុញ​ថ្មី​មួយ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ​អាច​ចេញ​រួច៖ «ជួន​កាល​និយាយ​អំពី​ច្បាប់​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន គាត់​និយាយ​អំពី​ច្បាប់​សារព័ត៌មាន។ ដូច្នេះ កាល​ណា​យើង​និយាយ​អំពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន គឺ​យើង​ចង់​និយាយ​សំដៅ​ទៅ​សិទ្ធិ​បុគ្គល​ម្នាក់ៗ​ត្រូវ​ដឹង»
មាន​យោបល់​ទាក់ទង​ឧបសគ្គ​រាំង​ស្ទះ​ការ​ចេញ​មិន​រួច​របស់​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ​ដែរ លោក យង់ គីមអេង ប្រធាន​មជ្ឈមណ្ឌល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍន៍ និង​សន្តិភាព មាន​ប្រសាសន៍​ថា កន្លង​មក​ច្បាប់​នេះ​មិន​អាច​ចេញ​រួច ដោយសារ​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​នៅ​ខ្លាច និង​មាន​ទម្លាប់​លាក់​ការ​ផ្ទៃ​ក្នុង អំពើ​ពុក​រលួយ​មាន​កើត​ច្រើន ខ្លាច​ច្បាប់​នេះ​កើត​ចេញ​មក ហើយ​ទម្លាយ​ចេញ​អំពើ​ពុក​រលួយ ការ​យល់​ដឹង​អំពី​ការ​តាក់​តែង​ច្បាប់​នៅ​មាន​កម្រិត​ជាដើម។
លោក យង់ គីមអេង៖ «អ៊ីចឹង ដោយសារ​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​មិន​ដឹង​ថា តើ​លាក់​ការ​នោះ​វា​ប៉ុណ្ណា? ប៉ុណ្ណា ជា​ការ​សម្ងាត់​រដ្ឋបាល​នោះ? អា​នេះ​ជា​ឧបសគ្គ​មួយ​ធំ។ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​មន្ត្រី​មួយ​ចំនួន​យល់​ថា ការ​ចេញ​ច្បាប់​នេះ​ទៅ​វា​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​មុខ​មាត់ ដល់​កិត្តិយស​របស់​ខ្លួន។ ហើយ​កន្លង​មក ការ​ចាត់​ចែង​ឲ្យ​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​នោះ វា​មិន​ច្បាស់​លាស់»
ក្រោយ​ពេល​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ប្រកាស​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៨ វិច្ឆិកា ឲ្យ​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ព័ត៌មាន ដឹក​នាំ​ការ​ប្រជុំ​ជាមួយ​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ រៀប​ចំ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ​មក វិទ្យាស្ថាន​តស៊ូ​មតិ និង​គោល​នយោបាយ បាន​រៀប​ចំ​សិក្ខា​សាលា​ជាតិ​មួយ​នៅ​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤ និង​ទី​៥ ធ្នូ ដោយ​មាន​មនុស្ស​មក​ពី​ស្ថាប័ន​ព្រឹទ្ធសភា រដ្ឋសភា រដ្ឋាភិបាល សង្គម​ស៊ីវិល ប្រព័ន្ធ​ឃោសនា អង្គការ​អន្តរជាតិ និង​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន ប្រមាណ ១៥០​នាក់ ចូល​រួម​ដើម្បី​ពិភាក្សា​ផ្លាស់​ប្ដូរ​យោបល់​ទាក់ទង​ខ្លឹមសារ​នៃ​ពាក្យ​ថា សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន។
ក្រោយ​ពេល​ដំណើរ​ការ​ពិភាក្សា​វែក​ញែក​អស់​រយៈពេល​ជិត ២​ថ្ងៃ អង្គ​សិក្ខា​សាលា​បាន​ចេញ​សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​រួម ដែល​មាន​ខ្លឹមសារ​ជា​អាទិ៍ ជំរុញ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល និង​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ បង្កើត​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នេះ​ឲ្យ​បាន​ឆាប់​រហ័ស។ អ្នក​ចូល​រួម​សិក្ខា​សាលា បាន​អំពាវនាវ​ឲ្យ​ស្ថាប័ន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​តាក់​តែង​ខ្លឹមសារ​ច្បាប់ រៀប​ចំ​ការ​ពិភាក្សា​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះ​ឲ្យ​បាន​ទូលំទូលាយ មុន​ពេល​បញ្ជូន​ទៅ​ឲ្យ​សភា​អនុម័ត។ ការ​បង្កើត​គណៈកម្មការ​អន្តរ​ក្រសួង​ពាក់ព័ន្ធ ដើម្បី​ធ្វើ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់ គឺ​ជា​ការ​ចាំបាច់។ សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​នោះ គួរ​ដាក់​បញ្ចូល​អំពី​ការ​បើក​ចំហ​ព័ត៌មាន​មាន​ស្រាប់ ការ​ផ្តល់​ព័ត៌មាន​តាម​ការ​ស្នើសុំ​មិន​ត្រូវ​បង់​ប្រាក់ ត្រូវ​មាន​ការ​ផ្ដន្ទាទោស​ចំពោះ​អ្នក​ផ្តល់​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត និង​ត្រូវ​មាន​ចែង​អំពី​ការ​ការពារ​ដល់​អ្នក​ស្នើសុំ​ព័ត៌មាន និង​ចែង​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​អំពី​ប្រភេទ​ព័ត៌មាន​សម្ងាត់ និង​ព័ត៌មាន​សាធារណៈ។
សិក្ខា​សាលា​ជាតិ​អំពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន ៦១០
សិក្ខា​សាលា​ជាតិ​អំពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន នា​សណ្ឋាគារ​អ៊ីនធើខនធីណិនថល (InterContinental Hotel) រាជធានី​ភ្នំពេញ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៤ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​២០១៣។ RFA/Keo Nimol
លោក យង់ គីមអេង ប្រធាន​មជ្ឈមណ្ឌល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍន៍ និង​សន្តិភាព បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា គោលការណ៍​រៀប​ចំ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន កើត​មាន​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០២ មក រហូត​ដល់​ឆ្នាំ​២០០៤ កិច្ច​ប្រជុំ​ប្រទេស​ផ្តល់​ជំនួយ​ឲ្យ​កម្ពុជា បាន​កំណត់​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា បង្កើត​ច្បាប់​នោះ​ឲ្យ​បាន​នៅ​ចុង​ឆ្នាំ​២០០៦។ ប៉ុន្តែ ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ មិន​បាន​កើត​ចេញ​រូប​រាង​ទេ។ មក​ដល់​ឆ្នាំ​២០០៧ ក្រសួង​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​រដ្ឋសភា ព្រឹទ្ធសភា និង​អធិការកិច្ច ជា​អ្នក​រៀប​ចំ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់ និង​គោល​នយោបាយ​ទាក់ទង​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ។
ក្រៅ​ពី​មាន​ស្ថាប័ន​រដ្ឋ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​ការ​រៀប​ចំ​តាក់​តែង​ខ្លឹមសារ​ច្បាប់ ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ ក៏​មាន​ក្រុម​អ្នក​តំណាង​រាស្ត្រ និង​បុគ្គល​តំណាង​រាស្ត្រ បាន​ខិតខំ​តាក់​តែង​ធ្វើ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ​ដែរ។ ប៉ុន្តែ គណៈកម្មការ​ជំនាញ​របស់​រដ្ឋសភា បាន​ពិនិត្យ និង​រុញ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ ឲ្យ​ម្ចាស់​ដើម​ធ្វើ​ការ​ពិនិត្យ កែ​សម្រួល​ឡើង​វិញ ពីព្រោះ​មាន​ចំណុច​មួយ​ចំនួន​មិន​ស្រប​តាម​ច្បាប់​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា។
បុគ្គល​អ្នក​តំណាង​រាស្ត្រ​ដែល​បាន​ប្រឹងប្រែង​តាក់​តែង​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់ ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ គឺ​មាន លោក សុន ឆ័យ អតីត​អ្នក​តំណាង​រាស្ត្រ​គណបក្ស សម រង្ស៊ី។ លោក​បាន​ដាក់​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន​នោះ​ទៅ​រដ្ឋសភា​ចំនួន ២​លើក គឺ​នៅ​ឆ្នាំ​២០១០ ម្តង និង ២០១២ ម្តង​ទៀត។ ប៉ុន្តែ គណៈកម្មការ​ជំនាញ​របស់​រដ្ឋសភា មិន​បាន​ទទួល​យក​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​របស់ លោក សុន ឆ័យ តាក់​តែង​នោះ​ទៅ​ដាក់​ជូន​រដ្ឋសភា​ពេញ​អង្គ​ពិនិត្យ និង​អនុម័ត​ទេ។
លោក ឈាង វុន អ្នក​តំណាង​រាស្ត្រ​មក​ពី​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា បាន​ថ្លែង​ឲ្យ​អង្គ​សិក្ខា​សាលា​ដឹង​ថា គណៈកម្មការ​ជំនាញ​របស់​រដ្ឋសភា បាន​បដិសេធ​មិន​ដាក់​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​តាក់​តែង​ដោយ លោក សុន ឆ័យ ទៅ​ឲ្យ​អង្គ​សភា​ពិនិត្យ និង​អនុម័ត​នោះ ដោយសារ​មាន​ចំណុច​មួយ​ចំនួន​ក្នុង​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​នោះ មិន​ច្បាស់​លាស់ ដូច​ជា តួនាទី​របស់​ស្នងការ​ព័ត៌មាន​ឯករាជ្យ​ជាដើម។
ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​ព័ត៌មាន មាន​វិសាល​ភាព​ទូលំទូលាយ និង​ទាក់ទង​ជាមួយ​វិស័យ​ជាច្រើន។ ព័ត៌មាន​របស់​រដ្ឋាភិបាល ស្ថាប័ន​ជាតិ ក្រុមហ៊ុន​ជំនួញ សុទ្ធ​តែ​មាន​ការ​កំណត់​ជាក់​លាក់ និង​អាច​បង្ក​ឲ្យ​មាន​ភយន្តរាយ បើ​សិន​ជា​ការ​ផ្តល់​ព័ត៌មាន និង​ការ​ប្រើប្រាស់​ព័ត៌មាន​នោះ​មិន​ត្រឹមត្រូវ។
លោក ឈាង វុន សមាជិក​សភា​ថ្លែង​ថា ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន​នេះ មាន​ទាក់ទង​ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ ក្រម​រដ្ឋប្បវេណី និង​ច្បាប់​ប្រឆាំង​អំពើ​ពុក​រលួយ។ ប៉ុន្តែ លោក​ទទួល​ស្គាល់​ថា ច្បាប់​នេះ​មាន​សារសំខាន់ និង​ជា​សិទ្ធិ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ។ លោក​មាន​ជំនឿ​ថា ច្បាប់​នេះ​អាច​កើត​ចេញ​ជា​រូប​រាង និង​សភា​អនុម័ត​បាន​នៅ​ក្នុង​អាណត្តិ​ទី​៥​នេះ។ នៅ​ក្នុង​កិច្ច​ប្រជុំ​ចំនួន ១​ថ្ងៃ​កន្លះ​នេះ ពិភាក្សា​លើ​កិច្ច​ប្រឹងប្រែង​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ច្បាប់​ស្ដីពី​សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន​នេះ ពុំ​មាន​ការ​ចូល​រួម​ថ្លែងការណ៍​ពី​សំណាក់​មន្ត្រី ឬ​អ្នក​តំណាង​ក្រសួង​ព័ត៌មាន ឡើយ៕

No comments:

Post a Comment

yes