ឌុច នៅក្នុងសវនាការសាលាក្តីខ្មែរក្រហម កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ ២០១២
រូបថត សាលាក្តីខ្មែរក្រហម
ស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់ពន្ធនាគារមួយដែលមានទំហំប្រមាណ ២៨ ម៉ែត្រការ៉េ នៅដាច់ពីបន្ទប់ទណ្ឌិតដទៃទៀត នៅខាងក្រោយរោងបាយព័ទ្ធទៅដោយបន្លាលួសស្នាក់នៅម្នាក់ឯងខុសពីបន្ទប់ទណ្ឌិតផ្សេងទៀតដែលមានទណ្ឌិតច្រើននាក់ស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់នីមួយៗ បុរសចំណាស់ម្នាក់សក់ល្បាយអាចម៍ខ្លារាងទាប បានដើរចេញក្រៅបន្ទប់ឆ្លងឆ្លើយតាមរបងបន្លាលួសដោយសុភាពរាបសាថា៖ «ខ្ញុំរស់នៅសុខសប្បាយទេ» នេះគឺជាសម្តីរបស់អតីប្រធានមន្ទីរឃុំឃាំងគុក ទួលស្លែង ឬមន្ទីរ ស-២១ លោក កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច ដែលត្រូវបានឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារខេត្ត កណ្តាល បន្ទាប់ពីសាលាក្តីកូនកាត់ខ្មែរក្រហមកាត់ទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត។
លោក កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច អាយុ ៧២ឆ្នាំ អតីតប្រធានមន្ទីរឃុំឃាំងគុក ទួលស្លែង ឬមន្ទីរ ស-២១ ត្រូវបានសាលាក្តីកូនកាត់ខ្មែរក្រហមកាត់ទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិតត្រូវបានគេបញ្ជូនពីពន្ធនាគារខ្មែរក្រហមមកជាប់ពន្ធនាគារនៅខេត្ត កណ្តាល វិញ កាលពីថ្ងៃ ទី៦ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៣។ តុលាការកំពូលនៃអង្គជំនុំជម្រះរបស់សាលាក្តីខ្មែរ ក្រហមបានប្រកាសសាលដីកាជាស្ថាពរ កាលពីថ្ងៃ ទី៣ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១២ ឲ្យលោកជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិតពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មសង្គ្រាម ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិ អំពើមនុស្សឃាត និងការធ្វើទារុណកម្ម ដែលមានមនុស្សជាង ១២០០០ នាក់បានស្លាប់នៅក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងគុក ទួលស្លែង។
នៅក្នុងបន្ទប់ដែលមានដាក់តាំងសៀវភៅជាច្រើនក្បាលបុរសចំណាស់ម្នាក់នោះបានដើរចេញពីបន្ទប់ពន្ធនាគាររបស់ខ្លួនដោយដៃ កាន់ថ្នាំរឹតសរសៃស្លៀកខោខ្លីពណ៌ផ្ទៃមេឃ ពុំមានពាក់អាវ ដែលខុសប្លែកពីទណ្ឌិតដទៃទៀតដែលមានសម្លៀកបំពាក់ពណ៌ខៀវ ឆ្នូតសដែលជាសម្លៀកបំពាក់ទណ្ឌិតបានស្រដីឡើងថា សព្វថ្ងៃនេះលោករស់នៅសុខសប្បាយធម្មតាទេ ប៉ុន្តែដៃចុកចាប់បន្តិចបន្តួច។ និយាយទាំងទឹកមុខញញឹមដោយពុំព្រមបន្តការផ្តល់បទសម្ភាសថា៖ «ឲ្យខ្ញុំសូមទោស ខ្ញុំសូមមិននិយាយអីច្រើនទៀតទេ ដោយសារតែខ្ញុំបាននិយាយអស់ហើយនៅសាលាក្តីខ្មែរក្រហម»។
កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅ ឌុច កើតនៅថ្ងៃ ទី១៧ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៤២ នៅភូមិ ពៅវើយ ឃុំ ពាមបាង ស្រុក ស្ទោង ខេត្ត កំពង់ធំ ឈ្មោះនៅក្នុងបញ្ជីអត្រានុកូលដ្ឋានរបស់ ឌុច គឺ កាំង ជាវ ក្រោយមក ឪពុករបស់គាត់បានប្តូរទៅជា យឹម គាវ វិញ ព្រោះហោរាទាយថា ឈ្មោះនេះមិនមានសំណាងល្អទេ។ ប៉ុន្តែ ឌុច នៅតែមិនពេញចិត្តនឹងឈ្មោះថ្មីនេះដដែល ហេតុដូច្នេះ ពេលដែលគាត់មានអាយុ ១៥ ឆ្នាំ គាត់បានស្នើសុំទៅឪពុករបស់គាត់ឱ្យប្តូរជាថ្មីមួយទៀតទៅជា កាំង ហ្កេកអ៊ាវ វិញ។ ឆ្លៀតឱកាសនោះ ឌុច ក៏បានកែប្រែថ្ងៃ ខែ ឆ្នាំកំណើតរបស់គាត់ដោយបន្ថយអាយុបីឆ្នាំ ព្រោះអាយុពិតរបស់គាត់ចាស់ពេកមិនអាចចុះឈ្មោះចូលរៀនបាន។ ដូច្នេះ អត្តសញ្ញាណថ្មីរបស់គាត់គឺ កាំង ហ្កេកអ៊ាវ កើត នៅថ្ងៃ ទី១៥ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៤៥។ ឌុច បានធ្វើជាគ្រូបង្រៀននៅ កំពង់ធំ នៅឆ្នាំ ១៩៦៧ នៅពេលនោះក៏បានចូលជាសមាជិកបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា ដោយសារបានមើលឃើញពីគម្លាតយ៉ាងឆ្ងាយរវាងអ្នកក្រ និងអ្នកមាន។
នៅខាងក្រោយបន្ទប់ដែលមានទំហំ ២៨ ម៉ែត្រការ៉េ ឌុច មានដាំបន្លែមួយចំនួនផងដែរដើម្បីចម្អិនអាហារដោយខ្លួនឯង ហើយនៅក្នុងបរិវេណនោះ ឌុច ក៏បានអនុញ្ញាតឲ្យចេញក្រៅបន្ទប់ដើម្បី ហាត់ប្រាណដូចអ្នកទោសដទៃទៀតដែរ ដោយអនុញ្ញាតឲ្យចេញពីក្រៅបន្ទប់ នៅម៉ោង ៧ ព្រឹកនិងឲ្យចូលបន្ទប់វិញនៅម៉ោង ១១ ហើយសោបន្ទប់មួយនេះនឹងបើកវិញនៅម៉ោង ២ រសៀលនិងបិទវិញនៅម៉ោង ៥ ល្ងាច។
បន្ទាប់ពីរៀនជួសជុលទូរទស្សន៍ចប់ ទណ្ឌិតម្នាក់ដែលបានឆ្លៀតពេលនិយាយក្នុងរយៈពេលខ្លីមុនចេញទៅទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ដែលសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះបានថ្លែងឲ្យដឹងថា ដំបូងឡើយ លោកមានការងឿងឆ្ងល់ដែរ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកទោសម្នាក់នេះស្នាក់នៅកន្លែងល្អជាងអ្នកទោសផ្សេង តែក្រោយមកទើបដឹងថា ជាអតីតមេគុក ទួលស្លែង។
លោកថ្លែងទៀតថា៖ «ខ្ញុំឆ្ងល់ដែរគាត់សម្លាប់មនុស្សអស់ជាច្រើននាក់ តែបែរជាគាត់ត្រូវបានឃុំខ្លួននៅកន្លែងល្អជាងយើងទៀត តាមពិតគួរតែដាក់គាត់ឲ្យដូចអ្វីដែលគាត់បានធ្វើមកលើគេកន្លងមក»។
លោកបានថ្លែងឲ្យដឹងទៀតថា បើតាមមើលស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នប្រសិនបើឲ្យគាត់ចេញក្រៅជួបទណ្ឌិតផ្សេងទៀត ប្រហែលជាអាចមានបញ្ហាដែរប្រសិនបើអ្នកទោសដទៃទៀតដឹងថា គាត់ជាមេគុកសម័យខ្មែរក្រហម ពីព្រោះគ្រួសារខ្មែរយ៉ាងហោចណាស់ក្នុងមួយគ្រួសារក៏មានអ្នកស្លាប់ មួយឬច្រើននាក់នៅក្នុងសម័យនោះដែរ។
លោកបានថ្លែងឲ្យដឹងទៀតថា៖ «សម្រាប់ខ្ញុំ គឺខ្ញុំមិនគុំកួនគាត់ទេ ដោយសារតែគាត់ចាស់ទៅហើយហើយគាត់ក៏បានជាប់ពន្ធនាគារដើម្បីទទួលទោសដែលគាត់បានធ្វើដែរ»។
លោក ចាត ស៊ីនាង ប្រធានពន្ធនាគារខេត្ត កណ្តាល បានថ្លែងឲ្យដឹងថា ឌុច ត្រូវបានចែករបបអាហារដូចទណ្ឌិតដទៃទៀត និងអនុញ្ញាតឲ្យចេញហាត់ប្រាណពីក្នុងបន្ទប់ដាច់ដោយឡែករបស់គាត់ ប៉ុន្តែគាត់មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចេញក្រៅជួបទណ្ឌិតដទៃទៀតនោះទេ ហើយនៅក្នុងបន្ទប់របស់គាត់មានដាក់កង្ហារ មុង ភួយ ពូកឲ្យគាត់ត្រឹមត្រូវ។
លោកបានថ្លែងថា៖ «គាត់សុំយើងចេញក្រៅកន្លែងរបស់គាត់ដែរ តែយើងមិនអាចអនុញ្ញាតដោយសារយើងមិនទុកចិត្តទណ្ឌិតផ្សេងៗទៀត»។
លោកបានថ្លែងទៀតថា ការរស់នៅរបស់គាត់គឺជាអ្នកទោសធម្មតា ដូចអ្នកទោសដទៃដែរដូច្នេះរបបអាហាររបស់គាត់ទទួលបានដូចគេឯងដែរគឺក្នុងមួយថ្ងៃទទួលបានពីរពេល ប៉ុន្តែគាត់អាចចម្អិនអាហារខ្លួនឯងបានដោយគាត់បានស្នើទៅព្រះរាជអាជ្ញាខេត្តបានអនុញ្ញាតឲ្យដាក់ឆ្នាំងបាយ អគ្គិសនីមួយនៅក្នុងបន្ទប់គាត់។
លោកថា៖ «ឌុច នៅពេលដែលយកមកដំបូងគឺមានអ្នកទោសច្រើនមានការភ្ញាក់ផ្អើលចង់ឃើញ ចង់ស្គាល់ពីព្រោះគេដឹងអំពីអតីតកាលរបស់គាត់ ប៉ុន្តែដោយសារតែយើងធ្វើការប្រជុំដល់អ្នកទោសទាំងនោះឲ្យបានយល់ថា អ្វីដែលគេបានធ្វើពីមុនគេបានមកទទួលទោសហើយ ដូច្នេះមិនអាចអ្នកណាម្នាក់ឈានទៅប្រើអំពើហិង្សាឬសងសឹកអីនោះទេ។ យើងក៏បានណែនាំបុគ្គលគាត់ឲ្យចេះថែរក្សាខ្លួនគាត់ផងដែរ។ យើងក៏មិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកទោសដទៃមកនិយាយផ្ទាល់ជាមួយគាត់នៅកន្លែងរបស់គាត់ទេ»។
លោកបានថ្លែងទៀតថា ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់មកសួរសុខទុក្ខគាត់ដែរ តែពុំញឹកញាប់នោះទេ ហើយគាត់ក៏បានស្នើសុំលោកឲ្យទាក់ទងទៅមេធាវីរបស់គាត់ដើម្បី ឲ្យសាលាក្តីខ្មែរក្រហម ជួយជាប្រាក់ខែដល់គាត់ក្នុងមួយខែ ១០០ ដុល្លារដើម្បីចំណាយផ្ទាល់ខ្លួនគាត់ ហើយលោកក៏បានទាក់ទងទៅលោកមេធាវី ការ សាវុត្ថ គាត់ក៏បានមកជួប ឌុច រួចហើយ ហើយសន្យាថា នឹងពាំនាំយកការស្នើសុំនេះជម្រាបទៅសាលាក្តី។
សូមរឭកថា នៅថ្ងៃ ទី១១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៥ បន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ប្រពន្ធគាត់ ឈ្មោះ ឈឹម សុផល ហៅ រ៉ុម នៅភូមិ ផ្គាំ ស្រុក ស្វាយចេក ខេត្ត បន្ទាយមានជ័យ ក្នុងអំពើប្លន់ក្នុងផ្ទះដ៏អាថ៌កំបាំងមួយបណ្តាលឲ្យប្រពន្ធគាត់ ត្រូវចោរចាក់មួយកាំបិតចំដើមទ្រូងបណ្តាលឱ្យស្លាប់ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៦ ឌុច បានប្តូរមកកាន់សាសនាគ្រិស្ត ហើយគាត់ក៏បាននាំកូនប្រុសស្រីរបស់គាត់ចូលសាសនានេះផងដែរ។
ទាក់ទិនទៅនឹងការគោរពសាសនាគ្រិស្តនោះ លោក ចាត ស៊ីនាង បានថ្លែងថា ឌុច មានគ្រូគង្វាលរបស់គាត់ម្នាក់នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយគ្រូគង្វាលរបស់គាត់មានមកសួរសុខទុក្ខពីរដងមកហើយ និងបានពិភាក្សាអំពីការគោរពតាមសាសនាគ្រិស្តដែរ ដោយអនុញ្ញាតឲ្យគាត់ធ្វើការគោរពនៅក្នុងបន្ទប់ឃុំឃាំងរបស់គាត់តែម្ដង៕
No comments:
Post a Comment
yes