ប្រជាប្រិយភាពសម្តេចឳហៀរពីមនុស្សចាស់ ដល់យុវវ័យស្រករក្រោយ
ចាប់តាំងពីថ្ងៃដំបូងនៃការទទួលដំណឹងអំពីការសោយទិវង្គតរបស់អតីតព្រះមហាក្សត្រព្រះបាទសម្តេចព្រះនរោត្តមសីហនុមកម្ល៉េះ ពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់ទិសទីបាននាំគ្នាចូលរួមមរណៈទុក្ខប្រកបដោយក្តីសោកសង្រេងជាទីបំផុត។ ការចូលរួមមរណៈទុក្ខសម្តេចឳមិនមែនមានតែមនុស្សវ័យចំណាស់ដែលបានឆ្លងកាត់សម័យសង្គមរាស្ត្រនិយមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនោះគឺ យុវវ័យស្រករក្រោយយ៉ាងច្រើនកុះករក៏បានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងពិធីនេះដែរ។ នេះសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា ប្រជាប្រិយភាពរបស់ព្រះអង្គបានជ្រាបចូលដល់ស្រទាប់យុវវ័យថែមទៀត។ តើហេតុអ្វីបានជាដូច្នេះ ?
ក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្សដែលប្រជ្រែតគ្នាណែនណាន់តាន់តាប់ចាប់ពីព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិភ្នំពេញ រហូតដល់ព្រះបរមរាជវាំងក្នុងថ្ងៃដង្ហែព្រះរាជបរមសពរបស់អតីតព្រះមហាក្សត្រ ក៏ដូចជាក្នុងចំណោមអ្នកដែលកំពុងបន្តឡើងមកភ្នំពេញដើម្បីគោរពព្រះវិញ្ញាណក្ខន្ធព្រះអង្គនៅមុខព្រះបរមរាជវាំងរហូតមកដល់ថ្ងៃនេះ មិនមែនមានតែមនុស្សវ័យចំណាស់ទេ ប៉ុន្តែ ក៏មានយុវវ័យស្រករក្រោយយ៉ាងច្រើនកុះករផងដែរ។ នេះពិតជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ។ ជាការពិត ប្រជាប្រិយភាពរបស់សម្តេចឳក្នុងចំណោមមនុស្សវ័យចំណាស់ជារឿងដែលមិនអាចប្រកែកបាន និងមិនមែនជារឿងចម្លែកទេ។ ប៉ុន្តែ ការចូលរួមយ៉ាងសកម្មរបស់យុវវ័យសម័យថ្មីដែលជាទូទៅមិនសូវខ្វល់ខ្វាយអំពីបញ្ហានយោបាយប្រទេសជាតិទាល់តែសោះនោះ ទើបជារឿងចម្លែកដែលគួរលើកមកពិចារណា។
តាំងពីថ្ងៃដំបូងនៃការទទួលដំណឹងអំពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះករុណាព្រះមហាវីរក្សត្រ យុវវ័យជាច្រើន (ទាំងស្រី ទាំងប្រុស) បាននាំគ្នាទៅដុតធូប និងយំសោកនៅពីមុខព្រះបរមរាជវាំង។ អ្នកខ្លះថែមទាំងបានកោរសក់ដើម្បីចូលរួមមរណៈទុក្ខដោយស្មោះស្មគ្រ័ទៀតផង។ មានមូលហេតុមួយចំនួនដែលគេអាចលើកយកមកពន្យល់អំពីព្រឹត្តិការណ៍នេះបាន។
មូលហេតុទី១៖ ការជំរុញរបស់ឳពុកម្តាយ។ ពិតណាស់ ការគោរពចំពោះសម្តេចឳពីសំណាក់មនុស្សវ័យចំណាស់មានសភាពជ្រាលជ្រៅខ្លាំងណាស់ ពោលគឺពួកគេចាត់ទុកព្រះអង្គជាទីសក្ការៈ។ នេះជាហេតុផលដែលពួកគេត្រូវជំរុញកូនចៅឲ្យចូលរួមមរណៈទុក្ខព្រះបរមសពរបស់សម្តេចឳដែរ ពីព្រោះពួកគេជឿថា នេះជាបុណ្យកុសលធំធេងដែលមិនគួររំលងឡើយ។
មូលហេតុទី២៖ ការទទួលរងឥទ្ធិពលពីរលកចលនាសង្គមដ៏ធំដែលពួកគេមិនធ្លាប់ដែលឃើញ ។ ជាការពិតណាស់ យុវវ័យដែលកើតក្រោយសម័យសង្គ្រាមពិតជាមិនដែលបានជួបប្រទះនូវព្រឹត្តិការណ៍បែបនេះទេ ពោលគឺព្រឹត្តិការណ៍ដែលមនុស្សទូទាំងនគរ (រាប់ទាំងឳពុកម្តាយ និងជីដូន ជីតារបស់ពួកគេផង) បានចូលរួមកាន់មរណៈទុក្ខអតីតមេដឹកនាំដ៏មានប្រជាប្រិយភាព។ ក្នុងស្ថានភាពដូចទឹកបាក់ទំនប់បែបនេះ យុវវ័យទាំងឡាយពិតជាពិបាកទប់ចិត្តខ្លាំងណាស់។
មូលហេតុទី៣៖ យុវវ័យសម័យថ្មី ថ្វីត្បិតតែមិនសូវរវីរវល់រឿងសង្គម និងនយោបាយក៏មែនពិត ក៏ប៉ុន្តែ ពួកគេបានស្គាល់សម្តេចតា សម្តេចតាទួតរបស់ពួកគេ តាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សាយព័ត៌មាន និងតាមរយៈការនិយាយប្រាប់ពីឳពុកម្តាយ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយហេតុថា សម្តេចតាមានកាយវិការទន់ភ្លន់រាក់ទាក់យ៉ាងពិសេសជាមួយមនុស្សគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈ ក្នុងនោះក៏មានស្រទាប់យុវវ័យដែរនោះ ព្រះអង្គពិតជាងាយនឹងធ្វើឲ្យយុវវ័យទាំងនោះចាប់អារម្មណ៍ និងនឹកឃើញនៅពេលដែលទ្រង់សោយទិវង្គត។
ទាំងនេះជាហេតុផលដែលនាំឲ្យយុវវ័យមានសកម្មភាពយ៉ាងខ្លាំងក្លានៅក្នុងការចូលរួមកាន់មរណៈទុក្ខព្រះបរមសពរបស់អង្គសម្តេចឳ។ សម្រាប់ក្រសែភ្នែកក្រុមអ្នកវិភាគ បើទោះជាក្នុងហេតុផលណាមួយក៏ដោយចុះ ក៏នេះគឺជាសញ្ញាល្អមួយដែរ។ ល្អនៅត្រង់ថា គេពិតជាអាចធ្វើឲ្យយុវវ័យសម័យថ្មីបច្ចុប្បន្នចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម ឬនយោបាយបាន ប្រសិនបើមនុស្សវ័យចំណាស់នាំគ្នាផ្តល់ជាគំរូ និងជំរុញពួកគេឲ្យធ្វើតាម មានន័យថា យុវវ័យគឺជាក្រុមមនុស្សដែលអាចពុតបាន ប្រសិនបើមនុស្សចាស់ផ្តល់គំរូ និងតម្រង់ទិសពួកគេ។
ការតម្រង់ទិសយុវវ័យអាចធ្វើឡើងតាមរយៈការបង្ហាញពីគំរូល្អៗរបស់មេដឹកនាំប្រទេស ដើម្បីជំរុញឲ្យពួកគេចេះសាងអំពើល្អ និងចេះសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះឲ្យប្រទេសជាតិនៅពេលក្លាយខ្លួនជាអ្នកនយោបាយ ឬអ្នកដឹកនាំប្រទេសទៅថ្ងៃអនាគត។ មានទស្សនៈវិជ្ជាច្រើនណាស់ដែលគេគួរតែទាញយកពីអតីតព្រះមហាក្សត្រសម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ។ ដូចជា នយោបាយផ្សះផ្សារបង្រួបបង្រួមជាតិ ការធ្វើឲ្យមានឯកភាពជាតិ និងឯករាជ្យជាតិជាដើម។ នៅពេលដែលយុវវ័យស្រករក្រោយទទួលជ្រួតជ្រាបអំពីបញ្ហាទាំងនេះ ពួកគេនឹងក្លាយជាអ្នកដឹកនាំដ៏ល្អម្នាក់ ឬយ៉ាងហោចណាស់ក៏អាចធ្វើខ្លួនឲ្យទៅជាពលរដ្ឋល្អម្នាក់របស់ប្រទេសដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការបណ្តែតបណ្តោយឲ្យយុវវ័យវក់វីនឹងវប្បធម៌ពាលា ក្លាយជាក្មេងទំនើង ឬជាមនុស្សដែលគ្មានអត្តសញ្ញាណច្បាស់លាស់ គឺជាគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងធំសម្រាប់ប្រទេសជាតិទៅថ្ងៃអនាគត៕
No comments:
Post a Comment
yes