លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីហ៊ុន សែន និងសម្តេចនរោត្តម សីហនុ
ក្រោយការសោយទិវង្គតរបស់អតីតព្រះមហាក្សត្រ សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ នយោបាយបង្រួបបង្រួមផ្សះផ្សារជាតិ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាមរតកដ៏មានតម្លៃមួយក្នុងចំណោមមរតកដ៏មានតម្លៃជាច្រើនទៀតដែលព្រះអង្គបានបន្សល់ទុកសម្រាប់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ។លោកសម រង្ស៊ី មេដឹកនាំបក្សប្រឆាំងបានសាកល្បងប្រើប្រាស់មរតកនេះមុនគេតាមរយៈការសរសេរលិខិតជាបន្តបន្ទាប់ទៅកាន់ព្រះមហាក្សត្រ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាលគណបក្សកាន់អំណាចដើម្បីសុំបើកច្រកវិលត្រឡប់ចូលស្រុកវិញ។ ប៉ុន្តែ ការសាកល្បងនេះមិនបានលទ្ធផលសមដូចបំណងទេ។ តើគេគួរធ្វើដូចម្តេចដើម្បីសម្រេចគោលដៅផ្សះផ្សាជាតិតាមព្រះរាជតម្រិះសម្តេចឳ?
នយោបាយផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិ គឺជាមរតកដែលគេបានលើកយកមកនិយាយញឹកញាប់ជាងគេ ចាប់តាំងពីការសោយទិវង្គតរបស់សម្តេចព្រះនរោត្តម សីហនុកាលពីថ្ងៃទី១៥តុលាមក។ មិនថាអ្នកនយោបាយ សង្គមស៊ីវិល ឬមហាជនទូទៅឡើយពួកគេបាននិយាយស្ទើរតែគ្រប់មាត់ថា គេគួរតែអនុវត្តនយោបាយផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិ ប្រសិនណាបើគេពិតជាគោរពស្រឡាញ់ និងចង់ដើរតាមព្រះរាជតម្រិះសម្តេចឳមែន។
លោកសម រង្ស៊ី មេដឹកនាំបក្សប្រឆាំងដែលកំពុងតែរកច្រកវិលត្រឡប់ចូលស្រុកវិញស្រាប់ផងនោះបានសាកល្បងវិញ្ញាសានេះមុនគេ។ លោកបានសរសេរលិខិត៣ច្បាប់ផ្សេងគ្នាទៅកាន់ព្រះមហាក្សត្រ សម្តេចព្រះបរមនាថ នរោត្តម សីហមុនី ទៅលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងទៅមេដឹកនាំកំពូលទាំងបីរបស់បក្សកាន់អំណាចតែម្តង ដើម្បីសុំការអនុញ្ញាតវិលមកគោរពព្រះបរមសពសម្តេចឳនៅក្នុងព្រះបរមរាជវាំង។ បើទោះបីជាលោកសម រង្ស៊ី បានបន្ទន់ជំហរយ៉ាងខ្លាំង និងថែមទាំងបានលើកសរសើររដ្ឋាភិបាលដែលគេមិនដែលបានលឺពីមុនក៏ដោយ ក៏លោកមិនទទួលបានកិច្ចអន្តរាគមន៍ណាមួយទេ។
ជាការពិតណាស់ នយោបាយផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិ គឺជាមរតកដ៏មានតម្លៃដែលព្រះមហាវីរក្សត្រខ្មែរបានបន្សល់ទុកឲ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយជាពិសេសគឺសម្រាប់អ្នកនយោបាយតែម្តង។ រីឯស្ថានភាពនយោបាយប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នទៀតសោត ក៏ពិតជាត្រូវការនយោបាយផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិជាចាំបាច់ខណៈដែលអ្នកនយោបាយកំពុងបែកបាក់គ្នាយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ប៉ុន្តែ ការផ្សះផ្សាបង្រួបបង្រួមជាតិមិនអាចសម្រេចគោលដៅពិតប្រាកដរបស់ខ្លួនបានទេប្រសិនបើគេគ្រាន់តែនិយាយចេញពីបបូរមាត់ តែខ្វះសុឆន្ទៈពិតប្រាកដនោះ។
សម្រាប់ក្រុមអ្នកវិភាគនយោបាយកម្ពុជា មានកត្តាចាំបាច់មួយចំនួនដែលអាចធ្វើឲ្យការផ្សះផ្សាជាតិសម្រេចគោលដៅបាន។ ទី១៖ ត្រូវមានឆន្ទៈពិតប្រាកដចង់ឲ្យប្រទេសជាតិនិងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរស្គាល់ភាពសុខដុមរមនានិងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ទី២៖ ត្រូវបំបាត់ចោលវប្បធម៌មិនទុកចិត្តគ្នានិងជំនួសវិញដោយវប្បធម៌ស្មោះត្រង់និងគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។ និងទី៣៖ ត្រូវលុបបំបាត់ទម្លាប់បំពានលើពាក្យសន្យា។
ប្រសិនបើគេក្រឡេកទៅមើលករណីលោកសម រង្ស៊ី គេអាចមើលឃើញថា លក្ខខណ្ឌចាំបាច់ដើម្បីសម្រេចគោលនយោបាយផ្សះផ្សាជាតិនៅមិនត្រូវទាន់បំពេញបាននៅឡើយទេ។ ភាគីទាំងពីរគឺបក្សប្រឆាំងនិងបក្សកាន់អំណាចនៅតែសម្លឹងមើលមុខគ្នាក្នុងក្រសែភ្នែកប្រកបដោយល្បិចកលនៅឡើយ។ តើការបន្ទន់ឥរិយាបថរបស់លោកសម រង្ស៊ី និងពាក្យពេចន៍ផ្អែមល្ហែមរបស់គាត់ផុះចេញពីឆន្ទៈឬគ្រាន់តែជាល្បិចខ្លាលាក់ក្រចក? នេះជាសំណួរដែលមេដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលបានចោទសួរ និងមិនហ៊ានប្រថុយទុកចិត្តលោកសម រង្ស៊ីឡើយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ នេះជាកាលៈទេសៈដ៏អំណោយផលល្អណាស់សម្រាប់នយោបាយផ្សះផ្សាជាតិដើម្បីបង្ហាញពីការគោរពព្រះវិញ្ញាណក្ខន្ធសម្តេចឳផង និងក៏ដូចជាដើម្បីស្វែងរកភាពសុខសាន្តក្នុងឆាកនយោបាយប្រទេសកម្ពុជាផង។ ម្យ៉ាងទៀត កាលៈទេសៈនេះ អាចអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកនយោបាយបំភ្លេចចោលនូវរឿងអាក្រក់ៗជាមួយគ្នាកាលពីពេលកន្លងទៅដោយអាចចាប់ផ្តើមបន្ទន់ឥរិយាបថដាក់គ្នាឡើងវិញបានយ៉ាងស្រួល។ អ្វីដែលលោកសម រង្ស៊ី បានធ្វើគឺជាការចាប់ផ្តើមដ៏ល្អមួយ។
ប៉ុន្តែ អ្វីដែលនៅខ្វះខាតគឺទំនុកចិត្តទៅថ្ងៃខាងមុខនេះឯង មានន័យថាការស្រែកទាមទាររកនយោបាយផ្សះផ្សាជាតិមិនមែនគ្រាន់តែជាឱកាសនិយម ដើម្បីដោះខ្លួនមួយគ្រានោះទេ ប៉ុន្តែ គេត្រូវច្បាស់ក្នុងចិត្តថា នឹងរក្សាវាឲ្យគង់វង្សជារៀងរហូត។ តាមពិត កន្លងទៅនេះ នយោបាយផ្សះផ្សាធ្លាប់ត្រូវបានអនុវត្តរួចទៅហើយ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក នយោបាយនេះត្រូវបានបំផ្លាញទៅវិញមួយលើកជាពីរលើកដោយអ្នកនយោបាយខ្លួនឯង។
ពិតហើយថា នយោបាយផ្សះផ្សាជាតិមិនត្រូវក្លាយជាឧបសគ្គក្នុងការអនុវត្តប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សនៅកម្ពុជានោះទេ ពោលគឺមិនមែនមានន័យថាបក្សប្រឆាំងត្រូវលែងរិះគន់ឬចេញមុខប្រឆាំងជាមួយបក្សកាន់អំណាចនោះឡើយ ប៉ុន្តែ ការប្រឆាំងគ្នាគួរស្ថិតក្នុងក្របខ័ណ្ឌច្បាប់ និងការគោរពគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យបានច្រើនដើម្បីចៀសវាងជម្លោះនិងការបែកបាក់ធ្ងន់ធ្ងរ។ នេះជាអ្វីដែលប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យធំៗបាននិងកំពុងអនុវត្ត។ ដូច្នេះ នេះជាឱកាសល្អខ្លាំងណាស់ដែលអ្នកនយោបាយគួរពិចារណា ប្រើប្រាស់មរតក ព្រះមហាវីរក្សត្រសម្រាប់ផលប្រយោជន៍ប្រទេសជាតិ៕
No comments:
Post a Comment
yes