ទោះបីស្ថិតក្នុងបន្ទប់តូចចង្អៀត ភូមិសាស្ត្រស្មុគស្មាញក្នុងទីក្រុងបាងកកប្រទេសថៃ ក៏ពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមដែលកំពុងរស់នៅនិរទេសពីការតាមធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីសំណាក់អាជ្ញាធរយួន នៅតែប្រវេប្រវាជួបជុំគ្នាដើម្បីរំលឹកថ្ងៃអនុស្សាវរីយ៍ដ៏ជូរចត់ នៃការបាត់បង់ទឹកដីកម្ពុជាក្រោមទៅក្នុងដៃយួន ជាមួយក្តីរំពឹងថា នឹងទទួលបានឯករាជ្យមកវិញ។
ព្រះសង្ឃនិងពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមនិរទេសនៅប្រទេសថៃជួបជុំគ្នាប្រារព្ធខួប ៦៣ឆ្នាំនៃការបាត់បង់ទឹកដីកម្ពុជាក្រោម (រូប៖FPM)
លោក គាង សាម៉ន ដែលបាននិរទេសខ្លួនមកកាន់ប្រទេសថៃអស់រយៈពេល៨ឆ្នាំមកហើយ ដើម្បីស្វែងរកសិទ្ធិជ្រកកោននៅប្រទេសទីបីនោះ បានថ្លែងប្រាប់ទស្សនាវដ្ដីសារព័ត៌មានសេរីថា លោកធ្លាប់ត្រូវបានអាជ្ញាធរយួនកាត់ទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ប៉ុន្តែដោយសារមានការតស៊ូរើបម្រាស់ដើម្បីសេរីភាព លោកត្រូវបានកាត់ឲ្យជាប់ពន្ធនាគារ២០ឆ្នាំ។ ទោសនេះលោកបានបំពេញក្នុងពន្ធនាគារ១៨ឆ្នាំ និងតម្រូវឲ្យមានការព្យួរទោស៥ឆ្នាំ។ តែទោះជាដូច្នេះក្តី អាជ្ញាធរយួននៅតែធ្វើទុក្ខបុកម្នេញរូបលោកជានិច្ច ដែលការនេះបានធ្វើឲ្យលោកសម្រេចចិត្តចុងក្រោយរត់ចេញពីប្រទេសដែលយួនកំពុងគ្រប់គ្រង ជាផ្នែកដើម្បីស្វែងរកអន្តរាគមន៍ជួយដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមដទៃទៀតដែលកំពុងរងការធ្វើបាបដោយអាជ្ញាធរយួននៅលើទឹកដីកំណើតរបស់ខ្លួន។
គួរបញ្ជាក់ថា ដែនដីកម្ពុជាក្រោម ឬកូសាំងស៊ីន ដែលមានទំហំ៦៨៩៦៥គីឡូម៉ែត្រក្រឡា មាន២១ខេត្ត ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលអាណានិគមនិយមបារាំងកាត់ឲ្យស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់យួនកាលពីថ្ងៃទី០៤ មិថុនា ឆ្នាំ១៩៤៩។ ហើយជារៀងរាល់ឆ្នាំនៃថ្ងៃទី០៤ មិថុនា ខ្មែរក្រោមដែលរស់នៅគ្រប់ទិសទី នៃពិភពលោកតែងតែប្រារព្ធធ្វើពិធី ទោះធំ ឬតូចក្តី ដើម្បីរំលឹកអនុស្សាវរីយ៍ដ៏ខ្លោចផ្សានៃការបាត់បង់ទឹកដីរបស់ខ្លួន។ ដោយឡែកនៅប្រទេសថៃ ទោះបីបងប្អូនខ្មែរក្រោមមានភាពមមាញឹកក្នុងការប្រកបមុខរបរទទួលទានយ៉ាងណាក្តី ក៏បងប្អូនបានស្វះស្វែងប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បីប្រារព្ធពិធីនេះកាលពីថ្ងៃទី១៨ ខែមិថុនា ចុងសប្តាហ៍កន្លងទៅ។
ព្រះភិក្ខុសុមេធា មាស សាវឿន ប្រធានសម្ព័ន្ធសមណសិស្សនិស្សិតខ្មែរក្រោម ដែលគង់នៅវត្តមួយក្នុងទីក្រុងបាងកក បានមានសង្ឃដីកាថា «ពិធីនេះគឺធ្វើឡើងដើម្បីរំលឹកដល់ថ្ងៃប្រវត្តិសាស្រ្ត ថ្ងៃទី០៤ មិថុនា ឆ្នាំ១៩៤៩ ដែលរដ្ឋាភិបាល និងរដ្ឋសភាបារាំងបានកាត់ទឹកដីកម្ពុជាក្រោមទៅឲ្យយួន រហូតមកដល់ពេលនេះមានរយៈពេល៦៣ឆ្នាំ។ ដោយសារការមមាញឹក បងប្អូនកម្ពុជាក្រោមដែលរស់នៅប្រទេសថៃ ពុំបានប្រារព្ធពិធីប្រវត្តិសាស្រ្តនេះចំថ្ងៃកំណត់, ប៉ុន្តែការប្រារព្ធ អាចធ្វើនៅពេលណាក៏បានដែរ នៅក្នុងខែមិថុនា…»។
តាមព្រះតេជគុណ មាស សាវឿន ពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមទាំងអស់ក្នុងពិភពលោក ពុំមានការគោលដៅប្រើប្រាស់ប្រដាប់អាវុធ ដើម្បីទាមទារឯករាជ្យ និងសេរីភាពពីយួនទេ គឺពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមប្រើប្រាស់ការទូតជាមធ្យោបាយ ដើម្បីទាមទារឯករាជ្យ និងសិទ្ធិសេរីភាពខ្មែរក្រោមពីអាជ្ញាធរក្រុងហាណូយ។ ព្រះតេជគុណបានបន្តសង្ឃដីកាដូច្នេះថា «យើងពុំបានធ្វើការទាមទារអ្វីមួយតាមរយៈកម្លាំងបាយ ឬកម្លាំងប្រដាប់អាវុធទេ។ អ្វីដែលយើងបាត់បង់សេរីភាពជាមូលដ្ឋានរបស់បងប្អូនយើងជាជនជាតិដើមដែលមានចំនួន១០លានប្លាយ យើងនៅខាងក្រៅនឹងធ្វើការទាមទារដើម្បីបង្ហាញឲ្យពិភពលោកបានយល់ថា យើងជាអ្វី យើងមកពីណា ដើម្បីឲ្យមនុស្សជាតិដូចគ្នាបានដឹងថា យើងចង់បានអ្វី…»។
ចំណែកលោក លាង សុខា ពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមម្នាក់ទៀតបានបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់លោកក្នុងឋានៈជាជនដែលបាត់បង់ទឹកដីកំណើតថា «ក្នុងនាមពលរដ្ឋកម្ពុជាក្រោមមួយរូប យើងពុំមានសេរីភាពសព្វបែបយ៉ាងនៅលើទឹកដីរបស់យើង, តែយើងមកដល់ប្រទេសថៃដើម្បីស្វែងរកសិទ្ធិ នៅលើទឹកដីរបស់យើង»។
រីឯអ្នកស្រី ធី ប៊ុណ្ណា ដែលបានមករស់នៅទីក្រុងបាងកកអស់រយៈពេល៨ឆ្នាំ ក្រោយពីការតាមធ្វើបាបដោយអាជ្ញាធរយួន ហើយពេលនេះកំពុងស្វែងរកអន្តរាគមន៍ពីអង្គការសហប្រជាជាតិ ដើម្បីបានរស់នៅប្រទេសទី៣នោះ បានធ្វើការអំពាវនាវឲ្យអង្គការសហប្រជាជាតិមេត្តាជួយគាំពារដល់សេចក្តីឈឺចាប់របស់ពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមដែលកំពុងរស់នៅប្រទេសថៃ។
ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញរបស់អាជ្ញាធរយួនមកលើពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមនាពេលនេះ ត្រូវបានកត់សម្គាល់ឃើញថា កាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ។ សេរីភាពខាងសាសនាត្រូវបានរឹតបន្តឹង, ការរឹបអូសយកដីធ្លី ហើយជាពិសេសការចាប់ដាក់គុកចំពោះពលរដ្ឋដែលហ៊ានក្រោកតវ៉ាប្រឆាំងចំពោះការរំលោភបំពានរបស់រដ្ឋាភិបាលយួន។ ប៉ុន្តែបញ្ហានេះ គេហាក់ដូចជាពុំសូវឃើញអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំនៅទីក្រុងបាងកកប្រទេសថៃយកចិត្តទុកដាក់ឡើយ៕
No comments:
Post a Comment
yes